2
** دانشیار، دانشگاه فردوسی مشهد (نویسنده مسئول).
3
*** دانشیار، دانشگاه فردوسی مشهد.
چکیده
منافع حاصل از به‌کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) در شهرداریها، هزینههای عظیم انجام‌شده برای فاوا و نبود نظام ارزیابی آمادگی الکترونیکی متناسب با شهرداریها از جمله چالشهای پیش روی شهرداریها برای استقرار شهر الکترونیک است. منظور از آمادگی الکترونیکی در شهرداری، توانایی پذیرش، استفاده و به‌کارگیری فناوری اطلاعات و کاربردهای مرتبط با آن در شهرداری است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی مناطق مختلف شهرداری مشهد از منظر آمادگی الکترونیکی بر اساس یک مدل مناسب است. بدین منظور پس از مرور مبانی نظری و بررسی مدل‌های مختلف ارزیابی آمادگی الکترونیکی، مدل کاملی مبنی بر هفت معیار (فناوری، سخت‌افزار، نرم‌افزار، وب‌سایت، منابع انسانی، برنامه‌های آموزشی، زیرساخت سازمانی) و زیرمعیارهای آنها ارائه می‌شود؛ سپس با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبیAHP ، معیارها و زیرمعیارها وزندهی شده و درنهایت با استفاده از مدل به‌دست‌آمده، آمادگی الکترونیک مناطق مختلف شهرداری مشهد ارزیابی می‌شود. نتایج این پژوهش نشان داد که منطقه هفت شهرداری مشهد با مقدار 25/0 دارای کمترین و منطقه 4 شهرداری مشهد با مقدار 4662/0، دارای بیشترین مقدار آمادگی الکترونیکی است
. شهرداری مشهد (1383). سند راهبردی شهر الکترونیک مشهد با محوریت شهرداری مشهد.
شیروانی، حمیدرضا؛ بانشی، زهرا (1388). ارزیابی آمادگی الکترونیکی شهرداری شهر جدید بهارستان در راستای تحقق شهرداری الکترونیکی. فصلنامه مدیریت شهری، 23، 59-70.
ضیایی پور، الهام؛ محمدیان، ایوب؛ خوش‌الحان، فرید؛ تقی زاده، علیرضا (1390). چارچوب ابعاد آمادگی الکترونیکی ملی بر اساس رویکرد سیستمی. مدیریت فناوری اطلاعات، (8) 3، 97-114.
صامتی، مجید؛ سامتی، مرتضی؛ اصغری، مریم (1382). اولویت‌های توسعه بخش صنعت استان اصفهان بر اساس روش و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP). فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی،27، 59-90.
کیخا، زهرا؛ اوکاتی صادق، محمود؛ یعقوبی، نورمحمد؛ علیپور، کمال (1388). تجارت الکترونیک: ارزیابی آمادگی الکترونیکی استان سیستان و بلوچستان. ارائه‌شده در دومین کنفرانس شهر الکترونیکی، تهران.
فرمانبر، امیر؛ حاج سید جوادی، حمید؛ یزدان‌پناه، همایون (1388). ارزیابی شهرداری الکترونیکی اصفهان. دومین کنفرانس بین‌المللی شهرداری الکترونیکی، اسفندماه، تهران.
قپانچی، امیرحسین (1386). بسط مدل UNDP برای پیاده‌سازی دولت الکترونیک در شهرداری تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
مستأجران، مهدی؛ بدری‌زاده، هدا (1388). ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان شهرداری در راستای ایجاد شهرداری الکترونیکی: مطالعه موردی شهرداری اصفهان. ارائه‌شده در دومین کنفرانس شهر الکترونیکی، تهران.
مؤمنی، منصور؛ شریفی سلیم، علیرضا (1390). مدل‌ها و نرم‌افزارهای تصمیم‌گیری چند‌شاخصه. چاپ اول، تهران، ناشر مؤلفین.
مؤمنی، منصور (1385). مباحث نوین تحقیق در عملیات. دانشگاه تهران، دانشکده مدیریت.
Brueckner, A. (2002). Government & Community Building: A Study of Michigan Local Governments Online. Proceedings of the 65th Asist Annual Meeting, E.G. Toms (ed.), Medford, 539-541.
Flak, Leif. Olsen, Dag & Wollcat, P. (2005). Local E Government in Norway. Scandinavian Journal of Information Systems, 17(2), 41-84.
Musa, Mohammed Raji (2010). An e-readiness Assessment Tool for Local Authorities:A Pilot Application to Iraq. A Thesis submitted to Department of Public Policy and Administration In partial fulfillment of the requirements for The degree of Master of Public Policy and Administration.
Tavanaa, M., Zanadic, F., & Katehakis, M. N. (2013). A hybrid fuzzy group ANP–TOPSIS framework for assessment of e-government readiness from a CiRM perspective. Information & Management, 50(7), 383-397.
. شهرداری مشهد (1383). سند راهبردی شهر الکترونیک مشهد با محوریت شهرداری مشهد.
شیروانی، حمیدرضا؛ بانشی، زهرا (1388). ارزیابی آمادگی الکترونیکی شهرداری شهر جدید بهارستان در راستای تحقق شهرداری الکترونیکی. فصلنامه مدیریت شهری، 23، 59-70.
ضیایی پور، الهام؛ محمدیان، ایوب؛ خوش‌الحان، فرید؛ تقی زاده، علیرضا (1390). چارچوب ابعاد آمادگی الکترونیکی ملی بر اساس رویکرد سیستمی. مدیریت فناوری اطلاعات، (8) 3، 97-114.
صامتی، مجید؛ سامتی، مرتضی؛ اصغری، مریم (1382). اولویت‌های توسعه بخش صنعت استان اصفهان بر اساس روش و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP). فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی،27، 59-90.
کیخا، زهرا؛ اوکاتی صادق، محمود؛ یعقوبی، نورمحمد؛ علیپور، کمال (1388). تجارت الکترونیک: ارزیابی آمادگی الکترونیکی استان سیستان و بلوچستان. ارائه‌شده در دومین کنفرانس شهر الکترونیکی، تهران.
فرمانبر، امیر؛ حاج سید جوادی، حمید؛ یزدان‌پناه، همایون (1388). ارزیابی شهرداری الکترونیکی اصفهان. دومین کنفرانس بین‌المللی شهرداری الکترونیکی، اسفندماه، تهران.
قپانچی، امیرحسین (1386). بسط مدل UNDP برای پیاده‌سازی دولت الکترونیک در شهرداری تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
مستأجران، مهدی؛ بدری‌زاده، هدا (1388). ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان شهرداری در راستای ایجاد شهرداری الکترونیکی: مطالعه موردی شهرداری اصفهان. ارائه‌شده در دومین کنفرانس شهر الکترونیکی، تهران.
مؤمنی، منصور؛ شریفی سلیم، علیرضا (1390). مدل‌ها و نرم‌افزارهای تصمیم‌گیری چند‌شاخصه. چاپ اول، تهران، ناشر مؤلفین.
مؤمنی، منصور (1385). مباحث نوین تحقیق در عملیات. دانشگاه تهران، دانشکده مدیریت.
Brueckner, A. (2002). Government & Community Building: A Study of Michigan Local Governments Online. Proceedings of the 65th Asist Annual Meeting, E.G. Toms (ed.), Medford, 539-541.
Flak, Leif. Olsen, Dag & Wollcat, P. (2005). Local E Government in Norway. Scandinavian Journal of Information Systems, 17(2), 41-84.
Musa, Mohammed Raji (2010). An e-readiness Assessment Tool for Local Authorities:A Pilot Application to Iraq. A Thesis submitted to Department of Public Policy and Administration In partial fulfillment of the requirements for The degree of Master of Public Policy and Administration.
Tavanaa, M., Zanadic, F., & Katehakis, M. N. (2013). A hybrid fuzzy group ANP–TOPSIS framework for assessment of e-government readiness from a CiRM perspective. Information & Management, 50(7), 383-397.
)