طراحی چارچوب حاکمیت الکترونیک در تدوین خط مشی توسعه صادرات

نوع مقاله : پژوهشی ( با رویکردهای کمی)

نویسندگان

1 موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، تهران، نیاوران

2 موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی

3 گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

هدف: نظر به اهمیت حاکمیت­الکترونیک به عنوان یکی از مباحث کلیدی در خط­مشی­گذاری، و خلاء مطالعات و پژوهش­های نظری مرتبط در­ایران، هدف این پژوهش دست­یابی به چارچوب استقرار حاکمیت الکترونیک در تدوین خط مشی توسعه صادرات است.روش شناسی:­این تحقیق به روش­کیفی­داده بنیاد انجام شده­است. جامعه آماری خبرگانی هستند که در­زمینه تدوین خط­مشی توسعه­صادرات از­دانش و تجربه­عملی برخوردارند. خبرگان به روش نمونه­گیری گلوله برفی انتخاب و داده­ها با استفاده از نرم افزار اطلس مدیریت شده است. یافته ها:­پس­از تجزیه و تحلیل متن مصاحبه­ها، مقوله محوری تحت عنوان "استقرارحاکمیت الکترونیک در تدوین خط مشی توسعه صادرات"­احصاء شد­که شامل ابعاد­اصلی (مشارکت ذینفعان، شفاف سازی، پاسخگویی، و دولت الکترونیک) است . یافته­ها نشان داد که مطالبه­گری صادرکنندگان، اولویت­دهی به صادرات­غیرنفتی، و گسترش ICT  از عوامل موثر بر "استقرارحاکمیت­الکترونیک­در تدوین­خط­مشی توسعه صادرات"­هستند.محدودیتها و پیامد ها: تفکر حاکمیت عمومی و جلب اعتماد صادرکنندگان از محدودیتهای استقرار حاکمیت الکترونیکی است.پیامدهای عملی: استقرار چنین حاکمیتی می­تواند به پیامدهایی مانند­اعتماد­صادرکنندگان،­رضایت­ذینفعان حوزه صادرات، ­مشروعیت­و­بهبود­ کیفیت خط­مشی­های­صادراتی­منجر شود و آثار مثبتی مانند رضایت و اعتماد صادرکنندگان داشته و مشروعیت حکومت را در میان ذینفعان بالا­برده و کیفیت خط­مشی­ها را در­کشور ­ارتقاء­می­دهد.ابتکار یا ارزش مقاله: این تحقیق  با شناسایی عوامل علّی، مداخله گر و تعدیل کننده و تدوین چارچوب نهایی به یافته های پژوهشی در حوزه حاکمیت الکترونیک و خط مشی گذاری توسعه صادرات می افزاید. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Designing an e-governance Framework for Export Development Policy Formulation

نویسندگان [English]

  • farajolah rahnavard 1
  • alireza seihoon 2
  • mahdy mortazavi 3
  • habibollah taherpour kalantari 1
1 Institute for Management and Planning Studies (IMPS), Tehran, Iran
2 Institute for management and planning studies
3 Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Objective: Regarding the importance of electronic governance as one of the key issues in policy making, and the lack of relevant theoretical studies and research in Iran, the purpose of this study is to achieve a framework of policy makers’ attitude towards e-government.

Methods: This research has been carried out using Grounded Theory method. The statistical society is the experts who have practical knowledge and experience in formulating the export development policy. Experts were selected by snowball sampling method and the data were managed using Atlas software.
Results: After analyzing the text of the interviews, the central topic of "The tendency toward e-governance in policy formulation" was considered, which includes the main dimensions of targeting (stakeholder participation, transparency, accountability, and e-government). Meanwhile, by identifying the causal factors, mediator and moderator of the final framework were developed. The findings showed that public governance thinking, the demand of exporters, the priority of non-oil exports, and the expansion of ICT are factors influencing the "tendency towards e-governance in policy formulation". In the meantime, such a tendency of governance can result in exporters' trust, stakeholder satisfaction, legitimacy, and improved quality of export policies.
Conclusion: The trend of policy makers to e-governance has positive effects, such as the satisfaction and trust of exporters, and increases the legitimacy of the government among the stakeholders and improves the quality of policies in the country.

کلیدواژه‌ها [English]

  • E-participation
  • participatory policy making
  • policy formulation
  • and export development

مراجع

  1. Alathur, S., Ilavarasan, P.V., and Gupta, M.P. (2016). Determinants of e-participation in
  2. the citizens and the government initiatives: Insights from India, Socio-Economic Planning Sciences, 55: 25-35.
  3. Alharbi, A.M. & Kang, K. (2014). 'E-Participation Service in Saudi Arabian e-Government Websites: The Influencing Factors From Citizens Perspective', 14th European Conference on eGovernment ECEG 2014, Academic Conferences and Publishing International Limited Reading, Brasov, Romania, 265-272.
  4. Alharbi, R., Persaud, A., & Kindra, G. (2015). Drivers of eParticipation: Case of Saudi Arabia, The Journal of Business Inquiry, 14(1): 1-22
  5. Anderson, J. (1984). Public policy-making: An introduction (3rd edition), Houghton Mifflin, Boston.
  6. Brewer, G. D. and DeLeon, P. (1983). The Foundations of Policy Analysis, Homewood, Il, Dorsey.
  7. Bovaird, T. and Löffler, E. (2009). Public Management and Governance, N.Y.: Routledge
  8. Brigman, P. and Davis, G. (2004). The Australian Policy handbook (3rd edition), Sydney: Allen and Unwin.
  9. Denhardt, J.V., and Denhardt, R.B. (2007). The New Public Service: Serving, not Steering, New York: M.E. Sharpe, Inc.
  10. De Vries, M.S. (2008). Stability despite reforms: Structural asymmetries in Dutch local policy networks. Local Government Studies, 34(2): 221–243.
  11. Edelenbos, J. (1999). Design and Management of Participatory Public Policy Making, Public Management: An International Journal of Research and Theory, 1(4): 569-576.
  12. Freeman, R. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach, Boston: Ballinger.
  13. Howlett M., Ramesh M., and Perl A. (2009). Studying public policy: policy cycles and policy subsystems, Oxford University Press, Oxford.
  14. Jho W., and Song K.J. (2015). Institutional and technological determinants of civil e-Participation: Solo or duet? Government Information Quarterly, 32, 488–495.
  15. Kaufmann, D., Kraay, A. and Mastruzzi, M. (2010). Governance Matters VIII: Aggregate and Individual Governance Indicators, 1996-2008, World Bank Policy Research Working Paper No. 5430.
  16. Kazmi, Abbas (2010). Factors Influencing E-Governance Implementation: Issues and Challenges in Pakistan, IEEE.
  17. Lironi, E. (2016). Potential and Challenges of E-Participation in the European Union, Policy Department C: Citizens' Rights and Constitutional Affairs, European Parliament, Brussels.
  18. Macintosh, A. (2004). Characterizing E-Participation in Policy-Making, Proceedings of the 37th Hawaii International Conference on System Sciences.
  19. Macintosh, A., Coleman, S., & Schneeberger, A. (2009). E-Participation: The research gaps Electronic participation (pp. 1-11): Springer.
  20. Mensah, I.K., Jianing, M., and Durrani, D.K. (2017). Factors Influencing Citizens’ Intention to Use E-Government Services: A Case Study of South Korean Students in China, International Journal of Electronic Government Research, 13(1): 14-32.
  21. Michels, A. (2012). Citizen Participation in Local Policy Making: Design and Democracy, International Journal of Public Administration, 35: 285–292.
  22. Oni, A. A., Oni, S., Mbarika, V., & Ayo, C. K. (2017). Empirical study of user acceptance of online political participation: Integrating Civic Voluntarism Model and Theory of Reasoned Action. Government Information Quarterly, 34(2), 317-328.
  23. Rowe, G. and Frewer, L.J. (2000). Public Participation Methods: A Framework for Evaluation, Science, Technology, & Human Values, 25 (1): 3-29.
  24. Rossel, P., and Finger, M. (2007). Concetualizing E-Governance, Proceedings of the 1st International Conference on Theory and Practice of Electronic Governance, ICEGOV 2007, Macao, China, December 10-13.
  25. Sæbø Ø, Flak L.S., and Sein M.K. (2011). Understanding the dynamics in e-Participation initiatives: looking through the genre and stakeholder lenses. Gov Inf Q, 28(3), 416-25.
  26. Sæbø Ø, Rose, J., and Flak, L.S. (2008). The shape of eParticipation: Characterizing an emerging research area, Government Information Quarterly, 25(3), 400-428.
  27. Scherer, S. and M. A. Wimmer (2014). Conceptualising Trust in E-Participation Contexts. International Conference on Electronic Participation, Springer, 1-15.
  28. Staiou, E. R., & Gouscos, D. (2010). Socializing E-governance: A parallel study of participatory E-governance and emerging social media. In Comparative E-Government (pp. 543-559). Springer New York.
  29. United Nations (2007). Participatory governance and citizens’ engagement in policy development, service delivery and budgeting, Economic and Social Council, Committee of Experts on Public Administration.
  30. WJP (2015). Open Government Index: 2015 Report, World Justice Project, Washington, D.C.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار