نوع مقاله : پژوهشی ( با رویکردهای کمی)
نویسندگان
1 * استاد، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
2 ** دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی ـ گرایش مدیریت بازاریابی، دانشگاه علامه طباطبایی (نویسنده مسئول).
چکیده
امروزه باتوجه به رشد سیستمهای اطلاعاتی، به اشتراکگذاری دانش عاملی مهم برای روانسازی فعالیتهای زنجیره تأمین و افزایش سودهای عملیاتی است. بهاشتراکگذاری دانش میتواند درنتیجه توسعه اعتماد بین شرکای تجاری و برقراری روابط بلندمدت بین آنها ترغیب شود. در این مطالعه مدلی برای ترغیب سازمانها برای بهاشتراکگذاری دانش در زنجیره تأمین ارائه شده است که میتواند به گسترش مبانی نظری موضوع بینسازمانی منجر شود. این مدل بر اساس عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر افزایش اعتماد بینسازمانی و درنتیجه بهاشتراکگذاری دانش است. روش این پژوهش توصیفی ـ پیمایشی محسوب میشود. تعداد 196 نفر بهعنوان نمونه به روش تصادفی ساده از میان کارکنان یکی از شرکتهای تابعه صنایع پتروشیمی انتخاب شده و تعداد 180 پرسشنامه تکمیل و بازگشت داده شد. نتایج با استفاده از روشهای آماری و مدل معادلات ساختاری به کمک نرمافزار Amos بررسی و تحلیل شد. یافتههای تحقیق نشان میدهد که اهداف مشترک و درونیسازی رابطه، بهطور مثبت بر افزایش اعتماد بینسازمانی مؤثر است و اعتماد بینسازمانی بر افزایش همکاری و درنتیجه افزایش احتمال بهاشتراکگذاری دانش بینسازمانی مؤثر است.
کلیدواژهها