شناسایی و رتبه بندی معیارهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی در دانشگاه

نوع مقاله : پژوهشی ( با رویکردهای کمی)

نویسنده

گروه مدیریت، مدیریت آموزش عالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی، ایران، بندر انزلی

چکیده

هدف: هدف از مطالعه حاضر، شناسایی و رتبه­بندی معیارهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی در دانشگاه با استفاده از تکنیک­های تصمیم‌گیری چندمعیاره است.
طراحی/ روش­شناسی/ رویکرد: مطالعه حاضر از نظر هدف توصیفی، از نظر ماهیت متغیرها دارای رویکرد کمّی و از نظر روش گردآوری داده‌ها مطالعه‌ای پیمایشی است. اولویت­بندی معیارها و استخراج وزن­های اهمیت شاخص‌ها با استفاده از پاسخ‌های 15 نفر از خبرگان حوزه آموزش عالی به پرسشنامه مقایسات زوجی و تاپسیس صورت پذیرفت.
یافته‌های پژوهش: نتایج حاصل از تحلیل ماتریس تصمیم‌گیری مدل تاپسیس در رتبه­بندی معیارها نشان داد که تأثیرگذار­ترین شاخص مدیریت استراتژیک منابع انسانی در دانشگاه، زیرمعیار طراحی سیستم‌های گزارش مهارت‌های کسب‌شده استادان و کارکنان با امتیاز وزنی 9332/0 است. زیرمعیار تفکر تحلیلی با امتیاز وزنی 9314/0 در رتبه دوم و زیر‌معیار رفتارهای عادلانه و انتخاب بهترین اقدام منابع انسانی با امتیاز وزنی 928/0 در رتبه سوم قرار دارد.
محدودیت‌ها و پیامدها: مطالعه حاضر محدود به آموزش عالی بوده و در آن از رویکرد کمّی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است؛ بنابراین پیشنهاد می­شود در مطالعات مشابهی به سایر حوزه‌های نظام آموزشی نیز پرداخته شده و در عین حال از رویکرد کیفی و اختصاصاً تفسیری برای غنای داده‌ها استفاده شود.
پیامدهای عملی: استفاده از کارکنان و اعضای هیئت­علمی فعال، باانگیزه و ماهر در دفاتر ارتباط دانشگاه و صنعت و سایر شرکت‌های دانشگاهی.
ابتکار یا ارزش مقاله: از منظر عملیاتی، مطالعه حاضر چارچوبی پویا و سیستماتیک، به­خصوص برای اقدامات و فعالیت‌های حوزه منابع انسانی دانشگاه فراهم می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying and Ranking of University Strategic Human Resources Management Criteria Based on Multi-Criteria Decision Making Methods

نویسنده [English]

  • Badri Abbasi

Higher Education Management, Islamic Azad University, Bandar Anzali Branch, Management Department, Bandar Anzali, Iran

چکیده [English]

Purpose: The purpose of the present study is to identify and rank the criteria for strategic human resource management in the university using multi-criteria decision-making techniques.
Design/ Methodology/ Approach: The present study has a quantitative approach in terms of descriptive purpose, quantitative approach in terms of the nature of variables and survey studies in terms of data collection method. Prioritization of criteria and extraction of indicators of importance of indicators, using the answers of 15 experts in the field of higher education, was done to the Questionnaire of Couples and Tapsis Comparisons.
Findings: The results of the analysis of the decision-making matrix of the Topsis model in the ranking of criteria showed that the highest effective index of strategic human resource management in the university is the sub-criterion of designing systems for reporting skills acquired by professors and staff with 0.9332 weight in the first place. The weight of 0.9314 is in the second rank and below the criterion of fair behaviors and the selection of the best human resources action with the weight score of 0.928 is in the third rank.
Limitations and Consequences: The present study is limited to higher education and uses a quantitative approach to data collection. Therefore, it is suggested that in similar studies, other areas of the educational system be addressed, and at the same time, a qualitative and specifically interpretive approach be used to enrich the data.
Practical implications: Using active, motivated and skilled staff and faculty members in university-industry liaison offices and other academic companies.
Practical implications: From the operational point of view, the present study provides a dynamic and systematic framework, specifically for the actions and activities in the field of human resources of the university.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human Resource Management
  • Strategic Human Resource Management
  • Multiple Decision Making Methods
  1. Armstrong, M. (2002). Strategic Human Resource Management (Action Guide). (Translators: Arab and Yazidi). Third edition. Culture and Management Publications. Tehran (In Persian)
  2. Allui, A. & Sahni, J. (2016). Strategic Human Resource Management in Higher Education Institutions: Empirical Evidence from Saud, 12th International Strategic Management Conference, Antalya, Turkey Procedia - Social and Behavioral Sciences, 235, 361 – 371.
  3. Amin, F., Seyed Javadin, Sr., & Ramezani, A. (2014). Development of a strategic human resource planning model based on the staff empowerment process. Business Management, 6(2), Summer 2014. (In Persian)
  4. Arman, M.; Arabi, S. M. & Khosravi, M. (2013). Designing a Strategic Model for Human Resource Development in the National Iranian Oil Company. Scientific-Research Quarterly of Human Resource Management in Industry, 6(21) (In Persian)
  5.  Arslana, H. &  Akdemirb, A. & Durdu Karsli, M. (2013), How human resource operations work in higher education institutions. 9th International Strategic Management Conference, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 99, 742 – 751.
  6. de Brito, R. P., & de Oliveira, L. B. (2016). The relationship between human resource management and organizational performance. Brazilian Business Review13(3), 90-110.
  7. Gholipour, A., & Mohammad Ismaili, N. (2015). Standard 34000 Excellence in Human Resources. Third Edition, Tehran. Mehraban Nashr Publications. Tehran (In Persian)
  8. Malik, N. (2009). Emergence of Strategic Human Resource Management Historical Perspective. Academic Leadership: The Online Journal, 7(1), 10-12
  9. Matlabi Ardakani's, A (2016). The Impact of Strategic Human Resource Management on the Performance of Army Staff. Quarterly Journal of Marine Science Education, 5, 28-39. (In Persian)
  10. Nemeli Ç, E. (2010). The Impact Of Strategic Human Resorce Management On Organizational  Performance. Journal of Naval Science and Engineering, 6(2), 100-116.
  11. Novak, V. & Žnidaršič, A. &  Šprajc, P . (2015). Students’ Perception of HR Competencies. Research papers Organizacija, 2(5), 1-12
  12. Qahramani, M. (1393). Development of Strategic Management Model for Higher Education in Iran. Educational Research, 29. (In Persian)
  13. Rudzka. S. (2018). Human Resources Management in Higher Education Institutions in Poland. Management, 22(1) ,33-45
  14. Saadattalab, A., Yassini, A., & Shir Ali, A (2015). Investigating the Impact of Strategic Human Resources Approaches on Entrepreneurial and Innovative Performance in Higher Education in Iran, studied by Shahid Beheshti and Tehran Universities. Social and Iran Issues, 6(2), 280-313. (In Persian)
  15. Salimi, Gh. & Abd Sharifi, F. (1393). The mediating role of organizational learning in the relationship between human resource management methods and organizational innovation. Quarterly Journal of Human Resource Education and Development, 2(4), 75-99. (In Persian)
  16. Sarip,A. & Royo, A. M. (2014). Strategic HR in Higher Educational Institutions in Malaysia and Denmark. International Journal of Trade Economics and Finance, 5(1).
  17. Sharifi, SM. (2014). The Relationship between Organizational Culture, Strategic Human Resource Management and Organizational Citizenship Behavior in Communication Organizations (Case Study of Iranian Radio and Television. Quarterly Journal of Innovation and Value Creation, 3(6). (In Persian)
  18. Siekkinen, T., Pekkola, E. & Kivisto, J. (2016). Work and Life in Academcia Recruitments in Finish universities: practicing strategic or pathetic HRM?, 2: 32316 http://dx.doi.org/10.3402/nstep.v2.32316.
  19. Walsh, K., Sturman, M. C., & Longstreet, J. (2010). Key issues in strategic human resources from Cornell University, School of Hospitality Administration site: htp://scholarship.sha.cornell.edu/articles/237.