نوع مقاله : پژوهشی (با رویکردهای کیفی)
نویسنده
دانشگاه تهران
چکیده
افزایش سطح فعالیت های کارآفرینانه و توسعة کارآفرینی در یک جامعه، به ایجاد محیطی پیش برنده برای افزایش تعداد کارآفرینان و راه اندازی و رشد شرکتها نیاز دارد. در کشور ما در شرایط فعلی به دلایلی مانند ترکیب جمعیتی جوان کشور، ترویج کارآفرینی و بسترسازی برای آن میتواند راهگشا باشد. بر این اساس در سالهای اخیر، این موضوع مورد توجه دولت قرار گرفته است. این پژوهش با هدف توسعة یک مدل بومی نظام خط مشی گذاری توسعة کارآفرینی و سپس ارزیابی مناسب بودن این مدل مفهومی انجام شده است. باتوجه به شرایط ایران در مدل ارائه شده بر بهبود محیط کسب و کار به عنوان رکن خط مشی گذاری توسعة کارآفرینی تاکید شده است تا نتایج کوتاه مدت و بلندمدت در این زمینه محقق شود. این پژوهش از نوع توصیفی اکتشافی است. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات پرسشنامه با مقیاس -لیکرت است. نمونه آماری پژوهش، 120 نفر از اساتید خط مشی گذاری، توسعة کارآفرینی و کارشناسان خبرة وزارت خانه های کار، اقتصاد و صنایع در حوزة کارآفرینی در شهر تهران بوده اند. نتایج حاصل از پژوهش، مناسب بودن این مدل مفهومی و روابط آن را نشان میدهد. در پایان نیز پیشنهادهایی برای بهبود توسعة کارآفرینی ارائه شده است.
کلیدواژهها