چشم انداز مدیریت دولتی

طراحی الگوی بازاریابی سیاسی در انتخابات محلی

نوع مقاله : پژوهشی ( با رویکردهای کمی)

نویسندگان

دانشیار، دانشگاه شهید بهشتی.

چکیده

امروزه انتخابات به‌عنوان مهم‌ترین عرصه مشارکت سیاسی، شاخص مردمی‌بودن هر حاکمیت را به محک می‌گذارد. در نظام‌های مردم‌سالار، کسب بیشترین آرا و پیروزی در انتخابات همواره جزو دغدغه‌های اصلی جریان‌های سیاسی بوده است. بازاریابی سیاسی در دهه‌های اخیر به‌عنوان ابزار تحقق پیروزی در انتخابات کاربردی دوچندان یافته است؛ به‌گونه‌ای که پیروزی جریان‌های سیاسی در انتخابات تا حد زیادی به استفاده مؤثر این گروه‌ها از مدل‌های بازاریابی سیاسی برمی‌گردد. در این پژوهش کوشیده شد تا الگویی بومی از بازاریابی سیاسی در انتخابات محلی ایران ارائه شود. در این پژوهش از رویکرد ظاهرشونده «نظریه‌پردازی داده‌بنیاد» استفاده شد. نتایج مصاحبه عمیق با 13 نفر از خبرگان حوزه انتخابات محلی در تهران نشان داد که 1. ملزومات حضور مؤثر حزب در رقابت سیاسی؛ 2. نیازشناسی بازار رأی؛ 3. طراحی محصول متناسب با مطالبه اصلی بازار رأی؛ 4. بازاریابی و تبلیغات اثربخش محصول سیاسی؛ 5. فروش ایده/کاندیدا و 6. پایش مستمر محیط، ابعاد الگوی بازاریابی سیاسی در انتخابات محلی را رقم می‌زنند.

کلیدواژه‌ها

  1. . خواجه سروی، غلامرضا؛ جعفرپور کلوری، رشید (1393). بررسی تطبیقی مشارکت سیاسی در دو دوره پهلوی دوم و جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات علوم اجتماعی ایران، 11(40)، 49-77.
  2. سالامون، مایکل؛ مارشال، گریک (1389). بازاریابی (افراد واقعی، انتخاب‌های واقعی). ترجمه‌ی داور ونوس و مسعود کرمی، تهران: مهربان.
  3. کاتلر، فیلیپ؛ آرمسترانگ، گری (1379). اصول بازاریابی. ترجمه‌ی علی پارساییان، تهران: ادبستان.
  4. لودیک، ماریوس (1390). تئوری بازاریابی: رویکردی تاریخی- اجتماعی. ترجمه‌ی محمد آزادی، تهران: مهکامه.
  5. Ricardo, B., Fontela, E., Nenclares A. & Pastor, P. (2005). Using interpretive structural modelling in strategic decision-making groups. Management Decision, 43(6), 877 – 895.
  6. Butler, P., & Collins, N. (1996). Strategic Analysis in Political Markets. European Journal of Marketing, 30(9), 25-36.
  7. Glaser, B. (1998). Doing grounded theory: Issues and discussions. Sociology Press. Mill Valley, CA.
  8. Harmes, A. (2016). Political Marketing in Post-Conflict Elections: The Case of Iraq. Journal of Political Marketing, (just-accepted).
  9. Harris, P. (2005). To Spin or Not to Spin, That is the Question. The Emergence of Modern Political Marketing. The Marketing Revie, 2, 35-53.
  10. Henneberg, S.C. (2002). Understanding Political Marketing. in N.O’Shaughnessy & S.C.Henneberg (Eds.), The Idea of Political marketing, Praeger, Westport, 93-171.
  11. Henneberg, Stephan, C. (2003). Generic functions of political marketing. European Journal of marketing, 9, 1002-1033
  12. Hughes A, & Dann S (2005). Qualitative Case Analysis of the TeamBeattie.com website. Australian and New Zealand Marketing Academy Conference University of Western Australia, 5th to 7th December 2005
  13. Kotler, P & Kotler, N. (1999). Political Marketing. Generating effective Candidates, Campaigns and causes. In B.I. Newman (ed), Handbook of political Marketing. Thousand Oaks, CA: Sage. 3-18
  14. Lock, A. & Harris, P. (1996). Political Marketing – vive la difference. European Journal of Marketing, 30 (10/11) 21-31.
  15. Lees Marshment, Jennifer (2001); Political marketing and British political parties, Manchester University Press
  16. Newman, B.I. (1994). The Marketing of the President: Political Marketing as campaign strategy. Thousand Oaks, C.A: Sage.
  17. Newman, B. I. (1988). A services oriented strategic framework for politicians.
  18. Proceedings of the Seventeenth Annual Decision Science Institute Western Regional Conference, 192–195.
  19. Newman, B. I. (1999c). A predictive model of voter behavior. In B. I. Newman (Ed.), Handbook of political marketing. Thousand Oaks, CA: Sage
  20. O’Cass, A., (2001). Political marketing ‐ An investigation of the political marketing concept and political market orientation in Australian politics. European Journal of Marketing, 35(9/10), 1003 – 1025.
  21. O’Shaughnessy, Nicholas J., & Henneberg, Stephan C.M. (2002). The Idea of Political Marketing. Praeger Westport, Connecticut London.
  22. Osuagwu, L., (2008). Political marketing: conceptualisation, dimensions and research agenda. Marketing Intelligence & Planning, 26(7), 793 – 810
  23. Speed, R., Butler, P., & Collins, N. (2015). Human branding in political marketing: Applying contemporary branding thought to political parties and their leaders. Journal of Political Marketing, 14(1-2), 129-151.
  24. Tempest, R. (2016). The Charismatic Body Politics of President Putin. Journal of Political Marketing, (just-accepted).
  25. Thrassou, A., Demetris Vrontis & Malcolm H.B. McDonald, (2009). A marketing communications framework for small political parties in developed countries. Marketing Intelligence & Planning, 27(2), 268 – 292.
  26. Yousaf, S. (2015). Political marketing in Pakistan: exaggerated promises, delusive claims, marketable development projects and change advocacy.Journal of Public Affairs.
چشم انداز مدیریت دولتی
دوره 7، شماره 3 - شماره پیاپی 3
شهریور 1395
صفحه 15-39