نقش تعدیل کنندگی سنوات کاری بر رابطه بین سرمایه روان شناختی و جامعه پذیری افراد

نوع مقاله : پژوهشی (با رویکردهای کیفی)

نویسندگان

1 دانشگاه سیستان و بلوچستان

2 دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

رفتار سازمانی مثبت گرا بر جنبه های خرد رفتار سازمانی و آن دسته از حالات مثبت شخصیت انسانی که قابل بالندگی و پرورش هستند، تأکید می کند. این مباحث مطرح شده در حوزه سازمان و مدیریت، منجر به سرمایه جدید سازمانی به نام سرمایه روان شناختی (امیدواری، خوش بینی، تحمل پذیری و خودکارآمدی) شده است. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر سرمایه روان شناختی از طریق سنوات کاری پرسنل سازمان بر جامعه پذیری آن هاست. بدین منظور پژوهشی پیمایشی در یک نمونه شامل 115 نفر از پرسنل (مدیر و کارمندان) شرکت انتقال گاز شمال شرق کشور منطقه 4 با استفاده از ابزار پرسش نامه، مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش تأثیر سرمایه روان شناختی بر جامعه پذیری را تأیید کرد، لیکن سنوات کاری تأثیری بر رابطه بین این دو متغیر ندارد و در واقع دارای نقش تعدیل کنندگی نیست. با توجه به نتایج بیان شده، مدیران بهتر است در هنگام استخدام و گزینش کارکنان، به سطح سرمایه روان شناختی کارکنان توجه کنند؛ چون این مسأله می تواند منجر به تسریع جامعه پذیری کارکنان شود.

کلیدواژه‌ها