ORIGINAL_ARTICLE
آسیبشناسی خطمشیهای فرهنگی مراکز استانی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
در این پژوهش با استفاده از مدلهای مختلف خطمشی گذاری و به کمک شاخصهایی که از مدلهای موردتأکید استادان دانشگاهی مرتبط با رسانه و علوم ارتباطات و همچنین کارشناسان رسانه بهدست میآید، الگوی خطمشی فرهنگی مراکز استانی صداوسیمای جهموری اسلامی ایران حاصل میشود؛ سپس با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسلهمراتبی شاخصهای مدل ایجادشده الویتبندی میشوند. در ادامه با روش دلفی در چند مرحله با تعیین فراوانی پاسخهای جمعآوریشده، عوامل آسیب فرایند جاری خطمشیهای فرهنگی مراکز صداوسیما شناسایی میشود. درنهایت آسیبهای شناساییشده به روش فرایند تحلیل سلسلهمراتبی الویتبندی میشوند. در این پژوهش دو جامعه آماری شامل استادان دانشگاهی حوزه رسانه و علوم ارتباطات و کارشناسان و مدیران ارشد رسانه در پنج دبیرخانه استانی مراکز صداوسیما تعیین شد و به روش نمونهگیری نسبی طبقهای نمونهها انتخاب شدند. نتایج روش فرایند تحلیل سلسلهمراتبی نشان داد که «توجهنکردن به دستیابی و دریافت اطلاعات مرتبط با مراکز صداوسیما» توسط معاونت مجلس و استانهای صداوسیما، در زمان تدوین خطمشیهای فرهنگی برای مراکز، مهمترین آسیب است.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95736_97d8f6aa69e5a622308facd8f90ab0e2.pdf
2016-04-20
15
34
خطمشیگذاری رسانهای
خطمشی فرهنگی
مدلهای خطمشیگذاری
مراکز صداوسیما
فتاح
شریف زاده
sharifzadeh_f@atu.ac.ir
1
* استاد، دانشگاه علامه طباطبایی (نویسنده مسئول).
LEAD_AUTHOR
میر علی
سید نقوی
2
دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی.
AUTHOR
وجه الله
قربانی زاده
v_ghorbanizadeh@yahoo.com
3
*** دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی.
AUTHOR
محمد علی
مختاری
alimokhtari52@gmail.com
4
دانشجوی دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.
AUTHOR
. اسدی، مسعود (1394). طراحی و اعتبار یابی الگوی والدگریی موفق در نمونههایی از خانوادههای ایرانی: پژوهش ترکیبی مبتنی بر ریاضیات فازی. (رساله دکترا). دانشگاه خوارزمی، ایران.
1
الوانی، سید مهدی؛ شریفزاده، فتاح (1391). فرایند خطمشی گذاری عمومی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی
2
الوانی، سیدمهدی؛ و سیدمحمدحسین، هاشمیان (1387). ارائه مدل بومی سیاستگذاری فرهنگ. مقاله برگزیده و برتر، همایش توسعه و تحول در فرهنگ.
3
جردن، تری؛ و لستر، راونتری، (1380). مقدمهای بر جغرافیای فرهنگی (ترجمۀ سیمین تولایی و محمد سلیمانی). تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
4
خان محمدی، یوسف (1386). دولت و سیاستگذاری فرهنگی از دیدگاه امام خمینی (ره)، مجله مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 11(34)، 4 – 38.
5
داناییفرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی؛ و عادل، آذر (1391). روششناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکرد جامع. تهران: انتشارات صفار- اشراقی.
6
روشندل اربطانی، طاهر؛ رضی، حسین؛ و لبافی، سمیه (1391). بررسی آسیب شناسانه فرایند سیاستگذاری در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، 10، 79-100
7
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ و عبدالرضا، سیدخواه (۱۳۸۵). روشهای تحقیق در روشهای تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگه، چاپ سیزدهم.
8
شاعیدی، علی (1390). نقش تکنولوژی اطلاعاتی در تکنولوژی فرهنگی با محوریت توسعه، مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی، 2، ۴۵-۵۱.
9
شریفزاده، فتاح؛ الوانی، سیدمهدی؛ و رضایی منش، بهروز (1392). موانع اجرای سیاستهای فرهنگی کشور طی برنامههای اول تا چهارم. اندیشه مدیریت راهبردی، سال هفتم، شماره 13، 78- 63.
10
شکوهی، حسین، (1389). دیدگاههای نو در جغرافیای شهری. تهران: انتشارات سمت.
11
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1371). اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
12
فرهنگی، علیاکبر؛ صفرزاده، حسین (1390). روشهای تحقیق در علوم انسانی. تهران: انتشارات برآیند پویش.
13
قاسمی؛ حاکم (1386). جایگاه رسانه در مهندسی فرهنگی، ماهنامه اندیشه و تاریخ سیاسی ایران معاصر زمانه، 6(58)، 46-38.
14
عقیلی، سید محمود؛ دنکو، مجید؛ و الیاسی، مجید (1389). تأثیر استفاده از رسانهها بر احساس جوانان نسبت به حیات اجتماعی: جامعه پژوهی فرهنگی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 2، 98-78.
15
گیوریان، حسن؛ ربیعی، محمدرضا (1384). تصمیمگیری و تعیین خطمشی دولتی. تهران: انتشارات یکان.
16
محمدپور، احمد؛ صادقی، رسول؛ و رضایی، مهدی (1389). روشهای تحقیق ترکیبی بهعنوان سومین جنبش روششناختی: مبانی نظری و اصول عملی. مجله جامعهشناسی کاربردی، 21(2)، 77-104.
17
موسوی، نجم الدین (1392)، الگوی یکپارچه برندسازی در صنعت مواد غذای ایران. (رساله دکترا). دانشگاه علامه طباطبایی.
18
Donders, K. (2010). The benefits of introducing European competition principles into national public broadcasting policy. Journal of Info, 12(6), 56 – 68.
19
Dye, T.R. (2005). Understanding Public Policy. New Jersey. Pearson Prentice Hall, 11th Editio.
20
Freedman, D. (2008). The politics of media policy. Cambridge, UK: Polity Press.
21
Nijboer, J., & Hammelburg, E. (2009). REFEREED ARTICLE Extending media literacy: a new direction for libraries. Journal of New Library World, 111(1/2), 36-45.
22
Paul, s. (2007). The Politics of Television Policy: the introduction of digital television in Great Britain, Lewiston. USA/Queenston, Canada/Lampeter, UK, The Edwin Mellen Press.
23
Peters, B.G. (2004). American Public Policy: Pomise and Performance, N. Y. CQ Press.
24
Richardson, W. (2007). Public policy failure and fiasco in education, perspectives on the British examinations crisis of 2000-2002 and Review of Education. Journal of Routledge, 33(2), 195–215.
25
Schlesinger, P. (2009). The politics of cultural policy Litteraria Pragensia. University Of Glasgow. Studies in Literature & Culture, (38), 62-84.
26
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نگرش 10 ساله خدمتگیرندگان نسبت به کیفیت خدمات سازمانهای دولتی (سری زمانی 1383 تا 1393)
سازمانهای دولتی نقشی اساسی در برآوردهساختن نیازهای مردم دارند و بخش اعظمی از اثربخشی این سازمانها بر حسب میزان رضایت مردم از کیفیت خدمات دریافتی سنجیده میشود. پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از کیفیت ارائه خدمات در سازمانهای دولتی استان زنجان در یک سری زمانی از سال 1383 تا 1393 بهصورت یک پژوهش کاربردی انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع پیمایشی است و دیدگاههای 69571 نفر از خدمتگیرندگان در بیش از 320 سازمان موردبررسی قرار گرفت. بررسی و تحلیل نتایج پرسشنامه استاندارد با استفاده از نرمافزار SPSS و روش CSMنشان داد که در مقایسه با متغیرهای چهارگانه موردبررسی، خدمتگیرندگان از نحوه رفتار کارکنان بیشترین رضایت را داشته و از نحوه اطلاعرسانی، رضایت کمتری دارند؛ ضمن اینکه میزان اعتماد به کارکنان دولت و رضایت از فضا و تجهیزات فیزیکی واحد موردمراجعه در حد متوسط به بالا قرار دارد؛ همچنین بهجز سالهای 1388 و 1392 در سایر سالهای موردبررسی، وضعیت رضایتمندی خدمتگیرندگان از کیفیت خدمات نسبت به سال قبل، ارتقا داشته و اجرای طرح تکریم اربابرجوع در ارتقای سطح رضایتمندی مردم مؤثر بوده است.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95714_6de355cb460b96dc2d3f5683e443b8da.pdf
2016-04-20
115
142
کیفیت خدمات
رضایت
خدمتگیرندگان
سازمان دولتی
استان زنجان
CSM
حسین
عظیمی
h.azimi@znu.ac.ir
1
استادیار، دانشگاه زنجان (نویسنده مسئول).
LEAD_AUTHOR
. استانداری خراسان رضوی (1389). سنجش میزان رضایتمندی مراجعین از نحوه ارائه خدمات دستگاههای اجرایی در استان خراسان رضوی در سال 1388، خراسان رضوی، ناشر: استانداری خراسان رضوی.
1
استانداری قزوین (1387). بررسی و تحلیل نتایج افکارسنجی از مراجعین به دستگاههای اجرایی استان در سال 1386، قزوین، ناشر: استانداری قزوین.
2
بلانچارد، کنت (1385). فراسوی مشتری مداری. مترجم: غلامحسین لک، تهران، انتشارات مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
3
پرچمی، داود (1391). سنجش رضایت از یک سازمان (بررسی موردی: سازمان حج و زیارت)، چشمانداز مدیریت دولتی، 10، 186-151.
4
تیلور، فردریک وینسلو (1370). اصول مدیریت علمی. ترجمه محمدعلی طوسی، تهران، انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
5
رفیعپور، فرامرز (1376). آنومی یا آشفتگی اجتماعی. تهران، انتشارات ققنوس.
6
روستا، احمد؛ ونوس، داور؛ ابراهیمی، عبدالمجید (1375). مدیریت بازاریابی. چاپ اول، تهران، انتشارات سمت.
7
سازمان مدیریت و برنامهریزی استان قزوین (1385). بررسی و تحلیل نتایج افکارسنجی از مراجعین به دستگاههای اجرایی استان در سال 1385. ناشر: سازمان مدیریت و برنامهریزی استان قزوین.
8
سر زعیم، علی (1385). پارتی بازی (یک بررسی از زاویه اقتصادی)، روزنامه دنیای اقتصاد، شماره 1067، ص 1.
9
سرایی، حسن (1372). مقدمهای بر نمونهگیری در تحقیق. تهران، انتشارات سمت.
10
شرکت کیفیت سازان سبز (1381). آموزش طرح تکریم مردم و جلب رضایت اربابرجوع در نظام اداری. گرگان، چاپ دوم، انتشارات سازمان مدیریت و برنامهریزی استان گلستان.
11
شمس مورکانی، غلامرضا؛ بو-لوسار، کارلوس (1389). ارزیابی میدانی مدل تعالی سازمانی EFQM بهعنوان یک چارچوب مدیریت کیفیت فراگیر، چشمانداز مدیریت دولتی، 2، 124-109.
12
شمس مورکانی، غلامرضا؛ میرزاپور، سمیه (1390). بررسی میزان کاربست مؤلفههای مدل تعالی سازمانی EFQM در دانشگاهها (مطالعه موردی: دانشگاه آزادشهر کرد). چشمانداز مدیریت دولتی، 5، 132-115.
13
صدری، بیژن (1378)، بررسی دیدگاه مشتریان پراید در مورد کیفیت محصول در شهر اصفهان، پایاننامه کارشناسی ارشد اصفهان.
14
عظیمی، حسین (1384). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1383. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
15
عظیمی، حسین (1385). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1384. زنجان، انتشارات سازمان مدیریت و برنامهریزی استان زنجان.
16
عظیمی، حسین (1386). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1385. زنجان، انتشارات سازمان مدیریت و برنامهریزی استان زنجان.
17
عظیمی، حسین (1388). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1387. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
18
عظیمی، حسین (1389). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1388. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
19
عظیمی، حسین (1390). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1389. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
20
عظیمی، حسین (1391). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1390. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
21
عظیمی، حسین (1392). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1391. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
22
عظیمی، حسین (1393). بررسی میزان رضایتمندی خدمتگیرندگان از نحوه ارائه خدمات در دستگاههای اجرایی استان زنجان در سال 1392. زنجان، انتشارات استانداری زنجان.
23
عظیمی، حسین (1389). بررسی وضعیت رضایتمندی جامعه هدف از خدمات ارائهشده در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان گیلان، سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران.
24
کاتلر، فیلیپ و آرمسترانگ، گری (1376). اصول بازاریابی، ترجمه بهمن فروزنده. نشر آتروپات، اصفهان.
25
کرلینجر، پدهازر (1384). رگرسیون چند متغیری در پژوهش رفتاری. ترجمه: حسن سرایی، تهران، انتشارات سمت.
26
کوزر، لوییس (1369). زندگی و اندیشه بزرگان جامعهشناسی. ترجمه محسن ثلاثی، تهران، انتشارات علمی.
27
گیبسن، بارل (1383). نظریههای کلان جامعهشناسی و تجزیهوتحلیل سازمان. ترجمه محمدتقی نوروزی، تهران، انتشارات سمت.
28
محسنی، منوچهر (1364). جامعهشناسی عمومی. تهران، انتشارات رسا.
29
محمدیفر، یوسف؛ موسیپور، نعمتاله؛ دلانگیزان، سهراب و احمدی، محمد (1390). بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر رضایت اربابرجوع از سازمانهای دولتی، چشمانداز مدیریت دولتی، 7، 133-119.
30
محمدیفر، یوسف؛ احمدی، محمد و هاشمی، سید دادوش (1389). اعتماد به سازمانهای دولتی و سطح رضایت شهروندان، دستگاههای اجرایی استان کرمانشاه. ناشر: استانداری کرمانشاه.
31
ملکپور، علی (1381). تعارض فرهنگی دولت و مردم در ایران. تهران، انتشارات سریر.
32
منصورفر، کریم (1371). روشهای آماری، تهران. انتشارات دانشگاه تهران.
33
موسیزاده، علی (1378). حقوق اداری، تهران. انتشارات دادگستر، چاپ اول.
34
ناظمی، شمسالدین (1389). سیر تکاملی کیفیت در سازمانهای خدماتی. مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول.
35
نعیمی، محمد (1383). بررسی میزان اثربخشی طرح تکریم مردم و جلب رضایت اربابرجوع در نظام اداری در دستگاههای اجرایی سطح استان تهران. پایاننامه در مقطع کارشناسی ارشد به راهنمایی: دکتر محمدعلی حقیقی در دانشگاه شهید بهشتی.
36
Bernhardt, K.L., Donthu, N., Kennett, P.A., (2000). A longitudinal analysis of satisfaction and profitability. Journal of Business Research 47, 161–171.
37
Harter, J.K., Schmidt, F.L., Hayes, T.L., (2002). Business-unit-level relationship between employee satisfaction, employee engagement, and business outcomes: a meta analysis. Journal of Applied Psychology 87 (2), 268–279
38
Koys, D., (2003). How the achievement of human-resources goals drives restaurant performance. Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 44 (1), 17–24.
39
Madan, P. (2010). An award journey for business excellence: The case study of a public sector unit. Total Quality Management & Business Excellence, 21(2), 1343–1364.
40
Parasuraman, Valerie A. Zeithaml, Leonard L. Berry, (1988). SERVQUAL: A Multiple Item Measure for Measuring Consumer Perceptions of Service Quality. Journal of Retailing.
41
Song, Lisa Z., Di Benedetto, C. Anthony, & Song, M. (2009). A staged service innovation model. Decision Sciences, 40(3), 571–599.
42
Wangenheim, F.W., Evanschitzky, H., Wunderlich, M., (2007). Does the employee–customer satisfaction link hold for all employee groups? Journal of Business Research.
43
Williams, B. (1994). Patient Satisfaction: A Valid Concept?, Social Science and Medicine, 38(4), 509-516.
44
Zakuan, N.M., Yusof, S.M., & Laosirihongthong, T. (2010). Proposed relationship of TQM and organisational performance using structured equation modelling. Total Quality Management & Business Excellence, 21(2), 185–203.
45
ORIGINAL_ARTICLE
نقش رهبری خدمتگزار مدیران در پیشبینی و تبیین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان
هدف از اجرای این پژوهش، بررسی نقش مؤلفههای رهبری خدمتگزار مدیران در پیشبینی و تبیین مؤلفههای رفتار شهروندی سازمانی کارکنان است. جامعه آماری این پژوهش شامل کل کارکنان «دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر» و بیمارستانهای تحت پوشش آن در سال 1392 به تعداد 483 نفر بود که تعداد 170 نفر به روش طبقهای- نسبتی بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. نتایج نشان داد که میزان رهبری خدمتگزار مدیران و رفتار شهروندی کارکنان «دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر» در حد متوسط است. زیرمؤلفههای خدمترسانی، قابلیت اعتماد و مهرورزی رابطه مثبت و معناداری با رفتار مدنی و ادب و ملاحظه دارند؛ اما زیرمؤلفه مهرورزی رابطه منفی و معکوس با جوانمردی دارد؛ همچنین زیرمؤلفه تواضع و فروتنی رابطه مثبت و معنادار با ادب و ملاحظه و رابطه منفی و معکوس با وجدان کاری دارد. مؤلفههای رهبری خدمتگزار توانایی پیشبینی و تبیین ادب و ملاحظه را به میزان مناسب و رفتار مدنی را به میزان نسبتاً قابلقبولی دارند. بهجز بر حسب جنسیت، تفاوت معناداری بین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان بر حسب سن، سابقه کاری و مقطع تحصیلی آنها مشاهده نشد.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95753_1f1b9f3b040fdcdb4ed968f80d348e12.pdf
2016-04-20
35
55
رهبری خدمتگزار
رفتار شهروندی
مدیران
کارکنان
دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر
نور محمد
یعقوبی
ab.moradzadeh@gmail.com
1
* استاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
LEAD_AUTHOR
عباس
عرب
2
** دانشجوی دکتری، دانشگاه سمنان.
AUTHOR
عبد الباسط
مرادزاده
3
*** دانشجوی دکتری، دانشگاه سیستان و بلوچستان (نویسنده مسئول).
AUTHOR
. خالصی، نادر؛ شمس، لیدا؛ یگانه، سمیه؛ جعفری، ابراهیم؛ طه نصیری، پویان؛ روستایی، نرگس؛ و مرادی، طیبه (1391). ارتباط سلامت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در بیمارستانهای دانشکده پزشکی تهران، مجله پیاورد سلامت، 6(6)، 422-412.
1
خرازی، سید کمال؛ میرکمالی، سیدمحمّد؛ و ترکی، علی (1392). رهبری خدمتگزار سازمان و رضایت شغلی کارکنان، چشمانداز مدیریت دولتی، 14، 116-87.
2
شاطری، کریم؛ یوزباشی، علیرضا؛ و زمانی منش، حامد (1391). ارزیابی رفتار شهروندی سازمانی کارشناسان دانشگاه تهران با استفاده از روشهای پژوهش ترکیبی، فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 6(4)، 61-80.
3
شیربیگی، ناصر و حاجیزاده، سارا (1391). بررسی رابطه ویژگیهای سبک رهبری خدمتگزار مدیران مدارس متوسطه با توانمندسازی دبیران. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 6(4)، 81-99.
4
صالحی عمران، ابراهیم؛ جعفری کرفستانی، زهرا (1391). بررسی میزان برخورداری رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه مازندران، پژوهشنامه مدیریت اجرایی، 4(8)، ص 2.
5
قلاوندی، حسن؛ سلطانزاده، وحید؛ و امیری، علیرضا (1390). پیشبینی مؤلفههای رفتار شهروندی سازمانی دبیران بر اساس ویژگیهای رهبری خدمتگزار مدیران در مدارس متوسطه نقده. فصلنامه اندیشههای نوینتربیتی، شماره 28، زمستان ص 139-160.
6
قلیپور، آرین؛ پور عزت، علیاصغر؛ و حضرتی، محمود (1388). بررسی تأثیر رهبری خدمتگزار بر اعتماد سازمانی و توانمندسازی در سازمانهای دولتی، فصلنامه مدیریت دولتی، 2، 118-103.
7
Bambale, A. J. (2014). Relationship between servant leadership and organizational citizenship behaviors: review of literature and future research directions. Journal of Marketing and Management, 5(1), 1-16.
8
Bateman, T. S. (1983). Job satisfaction and the good soldier: The relationship between affect and employee citizenship. Academy of Management Journal, 264, 587-595.
9
Beinstock. (2003). The Influence of Employee Organizational Citizenship Behavior on Customer Loyalty. International Journal of Service Industry Management, 15(1), 27-37.
10
Castro, C. B; Armario, E; & Ruiz, D. (2004). The influence of employee Organizational Citizenship behavior on customer loyalty. International Journal of service industry management, 15(1), 276-282.
11
Dennis, R.S. (2004). Servant leadership theory: Development of the servant leadership theory assessment instrument. A Dissertation presented in Partial fulfillment of the requirement for the degree Doctor of Philosophy.
12
Greenleaf, R.F. (1977). Servant leadership: A journey into nature of legitimate power and greatnes. Paulist press, Mahwah, NT.
13
Güçhel, c., &begeçh, s. (2012). The effect of the servant leadership on organizational citizenship behavior: case study of a university. International journal of social sciences and humanity studies, 4, 67-80.
14
Harwiki, W. (2013). The influence of servant leadership on organization culture, organizational commitment, organizational citizenship behavior and employeesperformance (study of outstanding cooperatives in east java province, indonesia). Journal of Economics and Behavioral Studies, 5(12), 876-885.
15
Horsman, J.H. (2010). Perspectives of servant leadership and spirit in organization, A Dissertation presented in Partial fulfillment of the requirement for the degree Doctor of Philosophy. gonzaga university.
16
Humphreys, J.H. (2005). Contxtual implications for transformational and servant leadership leadership: A historical investigation, Management Decision, 43(10), 1410-1431.
17
Kernodle, T.A. (2007). Antecedents and Consequences of Organizational Citizenship Behavior: A Hierarchical Linear Modeling study, PhD Dissertation, Touro University.
18
Kuick, V. (1996). The meaning of servant leadership. A Dissertation presented in Partial fulfillment of the requirement for the degree Doctor of Philosophy, Manitoba university.
19
Liden, R.C; Wayne, S.J; Zhao, H; & Henderson, D. (2008). Servantleadership: development of a multi-dimensional measure and multi-level assessment. The Leadership Quarterly, 19(2), 161-177.
20
Mahembe, B., & Engelbrecht, A.S. (2014). The relationship between servant leadership, organisational citizenship behaviour and team effectiveness. SA Journal of Industrial Psychology/SA Tydskrif vir Bedryfsielkunde, 40(1),
21
Matteson, J.A; & Irving, J.A. (2006). Exploring servant versus self sacrificial leadership. Proceedings of the American Society of Business and Behavioral Sciences, 13(1), 1305-1319.
22
McCann, J. T., Graves, D., & Cox, L. (2014).Servant leadership, employee satisfaction, and organizational performance in rural community hospitals. International Journal of Business and Management, 9(10), 28-38.
23
Mehrara, A., &Bahalo, S. (2013). Studying the relationship between servant leadership and employee empowerment at najafabadislamicazad university. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 5(8), 86-104.
24
Organ, D.W. (1988). Organizational Citizenship Behavior the good Soldier syndrome. Lexington book, Lexington, MA.
25
Patterson, K. (2003). Servant leadership: A theorical model. A Dissertation presented in Partial fulfillment of the requirement for the degree Doctor of Philosophy, Regent university.
26
Strambo, L. (2002). Servant leadership practices. The community college enterprise, 9(2).
27
Taleghani, M; & Rezaee Mehr, R. (2013). The Relationship between Servant Leadership and Organizational Citizenship Behavior in Executive Organizations of Guilan Province. Journal of Basic and Applied Scientific Research, 3(1), 910-917.
28
Turhan, G; Zehir, C; Akyuz, B; Eren, M.Şule. (2013). The Indirect Effects of Servant Leadership Behavior on OrganizationalCitizenship Behavior and Job Performance: Organizational Justice as a Mediator. International Journal of Research in Business and Social Science, 2(3).
29
Vondey, M. (2010). The Relationships among Servant Leadership, Organizational Citizenship Behavior, Person-Organization Fit, and Organizational Identification. International Journal of Leadership Studies, 6(1), 3-27.
30
Walumbwa, F. O., Hartnell, C. A., & Oke, A. (2010). Servant leadership, procedural justice climate, service climate, employee attitudes, and organizational citizenship behavior: A cross-level investigation. Journal of Applied Psychology, 95, 517-529.
31
Washington, R.R; Sutton, C.D; & field, H.S. (2006). Individual difference in servant leadership: The roles of values and personality. The Leadership and Organization Development Journal, 27(8), 700-716.
32
Zehir, C., Akyuz, B., Eren, M. S., &Turhan, G. (2013).The indirect effects of servant leadership behavior on organizational citizenship behavior and job performance: organizational justice as a mediator. International Journal of Research in Business and Social Science, 2(3), 1-13.
33
ORIGINAL_ARTICLE
طراحی الگوی فرایند دانشآفرینی در دانشگاه بر اساس رویکرد آمیخته
چکیده هدف پژوهش حاضر طراحی الگویی برای شناسایی فرایند دانشآفرینی در دانشگاه است. روش پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی است و در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمهساختاریافته با 14 نفر از متخصصان و صاحبنظران فرایند دانشآفرینی در دانشگاه شناسایی شد. در بخش کمّی در قالب روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و از طریق ابزار پرسشنامه پژوهشگرساخته نظرها و دیدگاههای اعضای هیئتعلمی «دانشگاه تهران» گردآوری شد. درنتیجه تحلیلهای دادههای بخش کیفی، فرایند دانشآفرینی در دانشگاه شامل 8 مرحله به شرح زیر شناسایی شد: برانگیختن حس کنجکاوی؛ خلق ایده؛ گردآوری داده و اطلاعات در مورد ایده؛ بهاشتراکگذاشتن ایده با دیگران؛ سازماندهی ایده؛ آزمایش ایده، تحلیل نتایج حاصل از آزمایش ایده و نشر و اشاعه. درنهایت نتایج تحلیل کمّی بهمنظور برازش الگوی پیشنهادی برای فرایند دانشآفرینی در دانشگاه نشان میدهد که الگوی شناساییشده برازش مطلوبی دارد.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95770_822bdcb4608bc767e2fa452b9a3b55ed.pdf
2016-04-20
57
76
فرایند دانشآفرینی
اعضای هیئتعلمی
نظام آموزش عالی
دانشگاه تهران
سید محمد
میر کمالی
fnarenji@ut.ac.ir
1
* استاد، دانشگاه تهران.
LEAD_AUTHOR
محمد رضا
حمیدی زاده
m-hamidizadeh@sbu.ac.ir
2
*** استاد، دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
جاودانی، حمید؛ حسن پرداختچی (1386). بررسی وضعیت توسعه سازمانی در نظام آموزش عالی ایران. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 4، 21-44.
1
حمیدیزاده، محمدرضا (1384). رویکردها و استراتژیهای دانشآفرینی در دانشگاهها. فصلنامه رشد فناوری، شماره 2، 33-46.
2
حمیدیزاده، محمدرضا (1389). مدیریت دانش و دانایی، ساختار، فرایند و راهکارها. قم: نشر یاقوت.
3
دری، بهروز؛ احمد طالبنژاد. (1387). بررسی وضعیت عوامل راهبردی دانشآفرینی در دانشگاههای وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 14، 2-21.
4
ربانی، علی؛ وحید قاسمی و همکاران (1390). تحلیل جامعهشناختی شیوههای تولید علم؛ تأملی در رویکردهای نوین. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 4(4)، 117-158.
5
عباسزاده، محمد؛ مقتدایی، لیلا (1388). بررسی جامعهشناختی تأثیر سرمایه اجتماعی بر دانشآفرینی. مجله جامعهشناسی ایران، 10(1)، 3-28.
6
عدلی، فریبا (1387). بررسی زمینه فرایند دانشآفرینی در نظام آموزش عالی بهمنظور ارائه مدل مناسب. دانشور رفتار، شماره 30، 71-84.
7
قانعیراد، محمدامین؛ قاضیپور؛ فریده (1381). عوامل هنجاری و سازمانی مؤثر بر میزان بهرهوری اعضای هیئتعلمی. نامه پژوهش، شماره 4، 167-206.
8
لاجوردی، سیدجلیل؛ حسینی، مهدی (1389). راهبردهای شکلگیری گروههای تسهیلکننده خلق دانش. مطالعات مدیریت راهبردی، شماره 2، 127-144.
9
معالی، مهناز؛ ربیعی، علی (1391). بررسی موانع زیرساختی اعمال مدیریت دانش و ارائه الگوی بهبود در مراکز آموزش عالی. سیاست علم و فناوری، شماره 17، 1-16.
10
میرکمالی، سیدمحمد (1389). رهبری و مدیریت آموزشی. تهران: یسطرون.
11
میرکمالی، سیدمحمد. (1385). دانشگاه بهعنوان سازمان یادگیرنده و دانشآفرین. همایش رویکرد نو در آموزش عالی دانشگاههای افسری نیروهای مسلح، تهران.
12
محمدی، اکرم.(1386). تاثیر ارتباطات علمی بر تولید دانش. مجله جامعه شناسی ایران، دوره 8، شماره 1، 75-52.
13
Ali Zwain, A. (2014). TQM Practices and Organisational Knowledge Creation: An Empirical Study of Iraqi Higher Education Institutions. Asian Journal of Business and Accounting, 7(1), 1-27.
14
AL-Hakim, L,. Yousif, A. &Shahizan, H. (2014). Who are the Crew Members on Implementation of Knowledge Management Strategies. Journal of Resources Development and Management, 3,54-63.
15
Avci, G. (2014). Difficulties OF Creating Learning Organizations. International Journal of Economic & Administrative Studies, 6(12),55-64.
16
Bhatt, G.D. (2001). Knowledge management in organizations: examining the interaction between technologies techniques, and people. Journal of Knowledge Management, 5(1), 68-75.
17
Begona Lloria, M., & Peris-Ortiz, M. (2014). Knowledge creation. The ongoing search for strategic renewal. Industrial Management & Data Systems, 114(7), 1022-1035.
18
Bereiter, C. (2014). Principled practical knowledge: Not a bridge but a ladder. Journal of the Learning Sciences, 23(1), 4-17.
19
Carlsson.S.A,. (2008).Developing knowledge Through IS, Scandinavian Journal of Information System, 19(2),75-86.
20
Daud, S., Rabiah, E., AbdulRahim, R. (2008).Knowledge Creation Processes and Innovation in Academic Performance, International. Journal of social science. 3(1),75-79.
21
Droge, C., Claycomb, C., & Germain, R,. (2003). Does knowledge mediate the effect of context on performance? Some initial evidence. Journal of Decision Sciences, 34,541-568.
22
Egbu, C. (2006). Knowledge production and capabilities – their importance and challenges for construction organizations in China. Journal of Technology Management in China, 1(3),304-321.
23
Fan, C. C. (2015). A Study of the Relationship between Knowledge Leadership, Organizational Learning, and Knowledge Creation: The Case of Genomics Research Center, Academia Sinica.
24
Hans, N. Guri-Rosenblit, S, & Akliagpa, S. (2006). University as centers of research and knowledge creation, colloquium on research and higher education. UNESCO, Paris, 29 November,1-18.
25
Hargadon, A. & Fanelli, B. (2002).Action and possibility: Reconciling Dual Perspectives of knowledge in organizations.Journal of Organization Science, 13,290-302.
26
Huhtelin, M., & Nenonen, S. (2015). A Co-creation Centre for University–Industry Collaboration–A Framework for Concept Development. Procedia Economics and Finance, 21, 137-145.
27
Hautala, J. (2011). International academic knowledge creation and ba. Knowledge Management. Journal of Research & Practice, 9, 4–16.
28
Kikuchi, T. Wierzbicki, P. Nakamori, Y. (2007). Investigation of Knowledge Management Environments in Academia. The Eighth International Symposium on Knowledge, November, 5-7.
29
Lee, H. & Choi, B. (2003). Knowledge management enablers, processes, and organizational performance: an integrative view and empirical examination. Journal of management information systems, 20(1), 179-228.
30
Levinthal, D. A., & March, J. G. (1993). The myopia of learning. Strategic management journal, 14(S2), 95-112.
31
Ma, T., Wierzbicki, A. P., & Nakamori, Y. (2007). Establish a creative environment for roadmapping in academy—From the perspective of i-system methodology. Journal of Systems Science and Systems Engineering, 16(4), 469-488.
32
Ma, Y., Pang, C., Chen, H., Chi, N., & Li, Y. (2014). Interdisciplinary Cooperation and Knowledge Creation Quality: A Perspective of Recombinatory Search. Systems Research and Behavioral Science, 31(1), 115-126.
33
Mitchell, R., & Boyle, R. (2010). Knowledge creation measurement methods. Journal of knowledge management, 14(1),67-82.
34
Mohmmadi, A. (2007).The effect of communication on knowledge production. Iranian Journal of Sociology, 8(1) [in Persian],72-95.
35
Moravec, JW. (2008). A new paradigm of knowledge production in higher education. On The Horizon, 16(3), 123-136.
36
Nakamori, Y. (2006). Designing, utilizing and evaluating‘technology–creating Ba’.Systems Research and Behavioral Science, 23, 3–19.
37
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995).The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation.Oxford university press.
38
Nonaka, I., & Toyama, R. (2005). The theory of the knowledge-creating firm: subjectivity, objectivity and synthesis.Industrial and Corporate Change, 14(3), 419-436.
39
Nonaka, I., Kodama, M., Hirose, A., & Kohlbacher, F. (2014). Dynamic fractal organizations for promoting knowledge-based transformation. European Management Journal, 32(1), 137-146.
40
Sandstrom. G,. (2014). Higher Education and Science for Development: The Historical and Conceptual Foundations of Mode 3 Knowledge. Education Sciences & Society, 5(1),15-44.
41
Sharkie, R. (2004). A knowledge creation model: harnessing, managing and utilising knowledge for competitive advantage. International Journal of Learning and Intellectual Capital, 1(4), 380-392.
42
Shih, K. H., Chang, C. J., & Lin, B. (2010). Assessing knowledge creation and intellectual capital in banking industry. Journal of intellectual capital, 11(1), 74-89.
43
Siadat, S. A., Hoveida, R., Abbaszadeh, M., & Moghtadaie, L. (2012). Knowledge creation in universities and some related factors. Journal of Management Development, 31(8), 845-872.
44
Solar, L,. (2006).Social networks and performance in knowledge creation: an application and methodological proposal. PHD. Dissertation, Department of Economics, University of Girona.
45
Soo, C.W, Devinney, T.M., Midgley, D.F & A. Deering,. (2002). Knowledge creation in organization: exploring and context specific effects. PHD Dissertation at University of New South Wales.
46
Sunaryo, L. (2006). Pragmatic Account of the Process of Knowledge Creation in Chinese Context. PHD Dissertation at Otago Business.
47
Tian, J., Nakamori, Y., & Wierzbicki, A. P. (2009). Knowledge management and knowledge creation in academia. Journal of Knowledge Management, 13(2),76-92.
48
Travaille, A. M., & Hendriks, P. H. (2010). What keeps science spiralling? Unravelling the critical success factors of knowledge creation in university research. Higher Education, 59(4), 423-439.
49
Tyagi, S., Cai, X., Yang, K., & Chambers, T. (2015). Lean tools and methods to support efficient knowledge creation. International Journal of Information Management, 35(2), 204-214.
50
Wang, D., Zhongfeng, S., &Dongtao, Y. (2011). Organizational culture and knowledge creation capability.Journal of Knowledge Management, 15,363-373.
51
Wang, J., Peters, H. P., & Guan, J. (2006). Factors influencing knowledge productivity in German research groups: lessons for developing countries. Journal of Knowledge Management, 10(4), 113-126.
52
Wierzbicki, A. P. (2015).Creative Space and Micro-Models of Knowledge Creation., Springer International Publishing,219-241.
53
Zhao, J., Ha, S., & Widdows, R. (2015). The influence of social capital on knowledge creation in online health communities. Information Technology and Management, 1-11.
54
Zwain, A. A. A., Teong, L. K., & Othman, S. N. (2014). TQM Practices and Organisational Knowledge Creation. Asian Journal of Business and Accounting, 7(1), 994-1002.
55
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان آمادگی الکترونیکی سازمانهای دولتی برای استقرار موفق سیستم مدیریت منابع انسانی الکترونیکی در کشور یمن
رشد و توسعه روزافزون دانش بشری و ظهور مباحثی چون مجازیسازی، ارتباط بهنگام و بیسیم باعث شده است تا سازمانها بیشازپیش موجودیت خود را دچار تغییر و تحول ببیند. این عوامل باعث شده است تا دنیا به شبکهای از تعاملات الکترونیکی تبدیل شود و بهدنبال آن بسیاری از رویکردهای مدیریت منابع، تغییر ماهیت دهد و در این میان موضوع مدیریت منابع انسانی الکترونیک، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کند. مدیریت منابع انسانی الکترونیک یک روش مدیریتی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات است. این نوآوری قابلیت کاهش هزینهها و بهبود خدمات، هم برای مدیریت و هم برای کارکنان را دارد. برای تحقق این موارد، سازمانها باید ابتدا مدیریت منابع انسانی الکترونیک را بپذیرند و به نحو مطلوبی اجرا کنند. در این پژوهش با بررسی مدلهای مختلف و شناسایی شاخصهای مختلف ارزیابی آمادگی الکترونیکی کشورها و سازمانها، ابعاد و شاخصهای متناسب با ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان برای استقرار سیستمهای مدیریت منابع انسانی الکترونیک شناسایی و استخراج شد.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95787_1b460e290b1f6d6009b4a8b49c0ec0c7.pdf
2016-04-20
77
104
: مدیریت منابع انسانی
مدیریت منابع انسانی الکترونیکی
آمادگی الکترونیکی
غلامعلی
طبرسا
kh_almswari@sbu.ac.ir
1
استاد، دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
محمد علی
حقیقی
2
استادیار، دانشگاه شهید بهشتی.
AUTHOR
خالد
المسوری
3
دانشجو دکتری، دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول).
AUTHOR
. اژدری، علیرضا (2009). مدیریت منابع انسانی در عصر امروز. پایگاه مقالات علمی مدیریت.
1
حیدری، علی؛ اسماعیلی، مهدی؛ ربیعه، مسعود (1392). شناسایی و اولویتبندی عوامل مؤثر بر چابکی منابع انسانی در صنعت خودرو ایران. چشمانداز مدیریت دولتی ، شماره 15.
2
عارف نژاد، محسن؛ فارسیجانی، حسن (1390). رتبهبندی عوامل مؤثر بر اجرای مدیریت منابع انسانی الکترونیک جهت دستیابی به کلاس جهانی. چشمانداز مدیریت دولتی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره 6.
3
فتحیان، محمد (١٣٨٧). مبانی فناوری اطلاعات. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت.
4
محبی، سراجالدین؛ طبرسا، غلامعلی (1393). بررسی رابطه دوره عمر سازمانی با ارزیابی اثربخش عملکرد دانشگاهها (موردمطالعه دانشگاههای استان فارس و اصفهان). چشمانداز مدیریت دولتی، شماره 17.
5
محمدیان، ایوب؛ رضایی پور؛ الهام؛ خوشالحان، فرید؛ تقیزاده، علیرضا (1390). چارچوب ابعاد آمادگی الکترونیکی ملّی بر اساس رویکرد سیستمی. مدیریت فناوری اطلاعات، 3(8).
6
نانی، سعید؛ طبرسا، غلامعلی (1394). مدیریت منابع انسانی الکترونیک: ماهیت، محتوا و کارکرد. شرکت علمی ـ پژوهشی و مشاورهای آیندهساز ـ استان مازندران – ساری.
7
نوری، روحالله؛ امام ویردی، محمود (1395). طراحی مدل ارزیابی آمادگی الکترونیکی شدن در سازمانهای خدماتی ایران با استفاده از روش تئوری سازی داده بنیاد. فصلنامه مهندسی تصمیم، 1(3).
8
Alaaraj, H & Ibrahim, F. (2014). An Overview and Classification of E-Readiness Assessment Models. International Journal of Scientific and Research Publications, 4(12).
9
Armstrong, M. (1993). A handbook of personnel management practice. 4th ed. London: Kogan.
10
Biesalski, E., (2005). Knowledge Management and e-human resource management: forschungzmtru in fermatik (FZI) & damler chrysler AG Plant Wörth, Karlsruhe Germany
11
Choochote K & Chochiang K, (2015). Electronic Human Resource Management (e-HRM) of Hotel Business in Phuket. International Journal of Advanced Computer Science and Applications, 6(4).
12
Economist Intelligence Unit report, Digital economy rankings 2010, (2010).
13
Hanafizadeh, P., Hanafizadeh, M.R., & Khodabakhshi, M.R. (2009). Taxonomy of e-readiness assessement measures. International Journal of Information Management, 29(3), 189-195.doi:10.1016/j.ijimfomgt.2008.06.02.
14
Hayton, J. C. (2005). Promoting corporate entrepreneurship through human resource management practices: A review of empirical research. Human Resource Management Journal, 15(5).
15
Huub J.M. Ruel & Tanya V. Bondarouk & Mandy Van der Velde, (2007). The contribution of e-HRM to HRM effectiveness: Results from a quantitative study in a Dutch Ministry. Employee Relations, 29(3), 280-291.
16
Khashman A, & Al-Ryalat H, (2015). The Impact of Electronic Human Resource Management (E-HRM) Practices on Business Performance in Jordanian Telecommunications Sector: The Employees Perspective. Journal of Management Research, 7(3).
17
Lengnick-Hall, M.L, & Moritz, S. (2003). The impact of e-HR on the Human Resource Management Function. Jouranl of Labor Research
18
Li M & Maolin Y, (2015). The Role of Electronic Human Resource Management in Contemporary Human Resource Management. Open Journal of Social Sciences, 3, 71-78. Published Online April 2015 in SciRes
19
MacMillan, I. C. (1978). New business development: A challenge for transformational leadership. Human Resource Management.
20
Mead, NR., Shoemaker, D., & Drommi, A. (2007). Maintaining IT's corporate impact through a governance framework. Cutter IT Journal.
21
Nivlouei F, (2014). Electronic Human Resource Management System: The Main Element in Capacitating Globalization Paradigm. International Journal of Business and Social Science, 5(2).
22
Ruikar, K., Anumba, C.J. & Carrillo, P.M., (2006). VERDICT- An e-readiness assessment application for construction companies. Automation in Construction Vol 15.
23
Ruta, C.D. (2005). The application of change management theory to the HR portal implementation in subsidiaies of multinational corporations. Human Resource Management.
24
Sanayei, A., Mirzaei, A. (2008). Designing a Model for Evaluating the Effectiveness of E-Hrm (Case Study: Iranian Organizations)
25
Sanayei, A., mirzaei, A., (2008). Designing a model for evaluating the effectiveness of e-hrm (case study: iranian organizations). International journal of information science and technology, 6(2).
26
Shashank Kumar Srivastava, (2010). Shaping Organization with e- HRM. International Journal of Innovation, Management and Technology, 1(1).
27
Stone, L. and Lukaszewski, K. (2009). An expanded model of the factors affecting the acceptance and effectiveness of electronic human resource management systems. Human Resource Management Review 2(19),134–143.
28
Strohmeier, S. & Kabst, R. (2009). Organizational adoption of e-HRM in Europe. Journal of Managerial Psychology, 24 (6), 482-501.
29
Strohmeier, S. (2007). Research in e-HRM: Review and implications. Human Resource Management Review
30
Zafar, J. and Shaukat, M. & Mat, N. (2010). An Analysis of E-Human Resource Management Practices: A Case Study of State Bank of Pakistan. European Journal of Social Sciences 15(1), 18-26.
31
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی شایستگیهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی با استفاده از روش دلفی فازی
دغدغهای که ذهن فرهیختگان و دلسوزان جامعهی ایران را با خود درگیر کرده این است که از میان نامزدهای مختلف انتخاباتی، چه کسانی قرار است بهعنوان نماینده مردم در «مجلس شورای اسلامی» انتخاب شوند؛ به عبارتی قرار است تعیین سرنوشت یک ملت در متن حوادث بزرگ آینده به دست چه کسانی سپرده شود؛ همچنین حضور افراد مختلف در رقابتهای انتخاباتی و شروع دوباره وعدههای آنچنانی و ادعاهای هیجانی که طبعاً با بالابردن انتظارهای همگانی و امیدواریهای ناگهانی برخی از اقشار جامعه همراه خواهد بود، اهمیت و ضرورت شناسایی شایستگیهای موردنیاز نمایندگان مجلس را دوچندان میکند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی شایستگیهای نمایندگان «مجلس شورای اسلامی» با استفاده از روش دلفی فازی است. جامعه آماری این پژوهش را نمایندگان دورههای مختلف «مجلس شورای اسلامی» و استادان رشته مدیریت و علوم سیاسی دانشگاهها تشکیل میدهند. با توجه به هدف پژوهش، نمونهگیری به روش گلولهبرفی صورت گرفت. حجم نمونه با توجه به روش نمونهگیری گلولهبرفی 30 نفر بود. پس از بررسی نظرها، 54 مؤلفه بهعنوان شایستگیهای موردنیاز نمایندگان شناسایی شد که از میان آنها مؤلفههای صداقت، ظلمستیزی، قاطعیت، اخلاص، وظیفهشناسی، مسئولیت در برابر اختیارات نمایندگی، قدرت چانهزنی و آگاهی سیاسی، مؤلفههای بودند که همه خبرگان اهمیت آنها را برای شایستهبودن یک نماینده بهکرات بیان کرده بودند.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95704_e4c3f4a2bd1a9a197128a4c90407eb58.pdf
2016-04-20
105
126
شایستگی
شایستگی نمایندگان مجلس
روش دلفی فازی
محمود رضا
اسماعیلی
arefmohsen2@gmil.com
1
* دانشیار، دانشگاه لرستان
LEAD_AUTHOR
رضا
سپهوند
2
** دانشیار، دانشگاه لرستان
AUTHOR
حجت
وحدتی
ioiopl@lu.ac.ir
3
*** استادیار، دانشگاه لرستان.
AUTHOR
محسن
عارف نژاد
arefmohsen2@gmail.com
4
**** دکتری، دانشگاه لرستان (نویسنده مسئول).
AUTHOR
. احمدی، سیدعلی اکبر؛ درویش، حسن؛ سبحانیفر، محمدجواد؛ فاضلی کبریا، حامد (1393). طراحی و تبیین الگوی مفهومی شایستگیهای منابع انسانی در نهجالبلاغه با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون و ISM. فصلنامه مطالعات راهبردی بسیج، 17(64).
1
اسدی فرد، رویا، خائف الهی، احمدعلی، رضاییان، علی (1390). مدل شایستگی مدیران دولتی ایران (بر اساس صحیفه امام (ره) ) رویکرد استراتژی تئوری داده بنیاد. نشریه مدیریت دولتی. 3( 8)، 75-92.
2
پاک نیا، عبدالکریم (1380). ویژگیهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی. نشریه مبلغان. شماره 48.
3
پورعزت، علیاصغر (1390). اداره سالم به روایت نهجالبلاغه. فصلنامه نهجالبلاغه، 31، ص 69 تا 93.
4
جزایری، رضوان السادات (1380). شایستهسالاری در سیره مدیریتی امام علی (ع). پژوهشنامه انقلاب اسلامی، 6، 23 - 35.
5
جوان جعفری، احمد؛ سلطانآبادی، محمدعلی (1391). راهنمای کاربردی تدوین شایستگیهای منابع انسانی. تهران: انتشارات مرکز آموزش و تحقیقت صنعت ایران. چاپ اول.
6
چیتساز، احسان؛ ذالفقارزاده، محمدمهدی؛ غیاثی ندوشن، سعید (1391). تدوین الگوی شایستگیهای محور مدیران فرهنگی – اجتماعی دانشگاهها در ایران اسلامی. مدیریت در دانشگاه اسلامی، 1(2)، 27-48.
7
حبیبنژاد، سید احمد (1385). حقوق و وظایف نمایندگی مجلس. تهران: کانون اندیشه جوان، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ سوم.
8
داناییفرد، حسن؛ آذر، عادل؛ شیرزادی، مهدی (1391). چارچوبی برای شناسایی شایستگیهای خطمشی گذاران ملی. فصلنامه مجلس و راهبرد، 19(70)، 5-35.
9
درگاهی، حسین؛ علیپور فلاح پسند،محمدحسن؛ حیدری قرهبلاغ، هادی (1389). ارائه مدل شایستگی در توسعه منابع انسانی مطالعه موردی شایستگی مدیران فرهنگسرایهای سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران. نشریه راهبرد یاس، 23، 92- 113.
10
رضایی اقدم، یوسف (1389). اولویتبندی شایستگیهای کلیدی موردنیاز مدیران شعب بانک کشاورزی استان تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده مدیریت و اقتصاد. دانشگاه تربیت مدرس.
11
زاهدی، شمس السادات؛ شیخ، ابراهیم (1389). الگوی قابلیتهای راهبردی مدیران میانی دولتی. نشریه مطالعات مدیریت راهبردی، 1، 95-139..
12
عسگری، ناصر؛ نیکوکار، غلامحسین؛ حسین، صفری، غلامی، مهرداد (1394). الگوی شایستگیهای مدیران دولتی جمهوری اسلامی ایران بر اساس سند چشمانداز 1404. فصلنامه مدیریت در دانشگاه اسلامی. 4(9)، 23-38.
13
غفاریان، وفا (1379). شایستگی مدیریتی. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
14
قرائی پور، رضا (1382). ارزیابی شایستگیهای مدیران شرکت ساپکو به روش بازخور 360 درجهای، پایاننامه کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت، تهران، دانشگاه امام صادق (ص).
15
قوامی، سید حسین؛ اسماعیلی، ایوب (1391). مدل شایستگی متخصص روابط عمومی. ماهنامه علمی، تخصصی انجمن روابط عمومی ایران. 82، 34-49.
16
گلکار، بهزاد؛ ناصحیفر، وحید (1381). مروری بر مفاهیم شایستهسالاری. نشریه توسعه مدیریت، 39، 6 -10.
17
Cochran, G. (2009). Devloping a Competency Model for a 21th century Extension Organization, Ohio State University, a doctor of dissertation.
18
Crawford, L. (2005). Senior management perceptions of project management competence. Intenatioal Journal of Project Management, 23(1), 7-16.
19
Draganidis, M. (2006). Competency Based Management; a review of Systems and approaches. Information Management & Computer Security, 14(1), 51- 64.
20
Fang, C.H., Chang, S.T., & Chen, G.L. (2010). Competency development among Taiwanese healthcare middle manager: A test of the AHP approach, African Journal of Business Management, 4(13), 2845-2855.
21
Gregory, A. (2008). Competencies of Senior Communication practitioner in the Uk: an initial study, Puplic Relation Review, 34, 215-223.
22
Haunstein P. (2000).Competency modeling approaches and strategies. Permanent J [serial online]. Available from: www.csae.com/clie nt/csae.pdf.
23
Hogan, J., Davies, S., & Hogan, R. (2007). Generalizing personality-based validity evidence. In S. M.
24
Hunt, J. B. & Wallace, J. (1997). A Competency-based Approach to Assessing Managerial Performance in the Australian Context. Asia Pacific Journal of Human Resources, 35(2), 52-66.
25
Iversen, O.I (2000). Managing people towards a Multicultural workforce: An Investigation into the Importance of Managerial Competencies across National Boarders in Europe – Differences and Similarities” Presented at the 8th World Congress on Human Resource Management Paris May 2000.
26
Jackson, S.E. & Schuler, R.S. (2003). Managing Human Resources through Strategic Partnerships, 8th ed., South-Western, Mason, OH.
27
Lee, Y. (2010). Exploring high- performers required competencies. Expert Systems with Applications, 37, 434-439.
28
Mitchell, L. & Boak, G. (2009). Developing competence frameworks in uk healthcare: lesson from practice. Journal of European Indus trialtraining, 33 (8/9), 701-717.
29
Sanghi, S. (2007). The Handbook of Competency Mapping. Copyright, SAGE publisher, 2007.
30
Schroder, H.M. (1989). Managerial Competence: The Key to Excellence - A new strategy for management development in the information age. Kendall/Hunt Publishing Company, Iowa.
31
Selmer, J. & Chiu. R. (2004). Required Human Resource Competencies in the Future: A Framework for Developing HR Executive in Hong Kong. Journal of World Busines,s 39, 324-336.
32
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر عدالت سازمانی بر انگیزه برای ارائه پیشنهاد: مطالعه نقش میانجی ارزش نظام پیشنهادها
در محیط متغیر امروزی، سبکهای کلاسیک مدیریتی کارایی چندانی ندارند و سازمانها برای تحقق اهداف خود، چارهای جز رویآوردن به سبکهای جدید ندارند. یکی از این رویکردهای جدید، مدیریت مشارکتی است که از طریق سازوکاری به نام «نظام پیشنهادها» میتواند سازمانها را در بهرهگیری از سرمایه فکری کارکنان یاری دهد؛ اما نگرش منفی کارکنان عامل مؤثر و بازدارنده در رابطه با تصمیمگیری مشارکتی بهحساب میآید که موجب شده است آنطور که باید از ثمرات نظام پیشنهادها بهرهگیری نشود. برای اجرای موفقیتآمیز نظام پیشنهادها، کارکنان باید در آن بهجای ایفای نقش منفعل و ناظر، نقشی فعال داشته باشند؛ بنابراین این پژوهش بهمنظور بررسی فرآیندهای زیربنایی واردشدن کارمندان به نظامهای پیشنهاد انجام پذیرفت. به این منظور مفاهیم عدالت سازمانی، ارزش نظام پیشنهادها و انگیزه در این زمینه برای بالابردن نرخ مشارکت بررسی خواهد شد. هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی ارزش نظام پیشنهادها در رابطه میان ابعاد سهگانه عدالت سازمانی و انگیزه برای ارائه پیشنهاد است. جامعه آماری پژوهش کارکنان «دانشگاه فردوسی مشهد» هستند. برای آزمون فرضیهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری به کمک نرمافزار PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی و مراودهای در سطح اطمینان 95 درصد رابطه مثبت و معناداری با انگیزه برای ارائه پیشنهاد دارند؛ اما رابطه مستقیم عدالت رویهای با انگیزه تأیید نشد؛ همچنین مشخص شد هر سه بُعد عدالت سازمانی با ارزش نظام پیشنهادها رابطه مثبت و معناداری دارند. ازآنجاکه رابطه مثبت ارزش نظام پیشنهادها با انگیزه نیز معنادار بود، نقش میانجی ارزش نظام پیشنهادها در رابطه میان ابعاد سهگانه عدالت و انگیزه برای ارائه پیشنهاد تأیید شد
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95726_c136fa1ea7b543426642ce7b6f797b15.pdf
2016-04-20
127
150
انگیزه
منابع انسانی
عدالت سازمانی
نظام پیشنهادها
سرمایه فکری
علیرضا
خوراکیان
rasoul.heshmati_mgr@yahoo.com
1
* استادیار، دانشگاه فردوسی مشهد.
LEAD_AUTHOR
یعقوب
مهارتی
maharati@um.ac.ir
2
استادیار، دانشگاه فردوسی مشهد.
AUTHOR
محمد رسول
حشمتی
3
*** کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد (نویسنده مسئول).
AUTHOR
. الوانی، مهدی (1392). مدیریت عمومی (چاپ چهل و هشتم). تهران: نی.
1
افجه، علیاکبر (1390). مبانی فلسفی و تئوریهای رهبری و رفتار سازمانی (چاپ هفتم). تهران: سمت.
2
حمیدی، ناصر؛ الوانی، مهدی و جباری، فهیمه (1389). مطالعه تطبیقی الگوهای نظام پیشنهادها و ارائه الگوی مناسب جهت برقراری در دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین. فصلنامه مدیریت، 7 (20)، 76-93.
3
رابینز، استیفن و جاج، تیموتی (1389). رفتار سازمانی (ترجمه مهدی زارع)(چاپ اول). جلد 1، تهران: نص.
4
رضاییان، علی (1391). انتظار عدالت و عدالت در سازمان (مدیریت رفتار سازمانی پیشرفته) (چاپ پنجم). تهران: سمت.
5
رمضانی، جلال (1384). مدیریت مشارکتی با تأکید بر نظام پیشنهادها. تهران: پیام مؤلف.
6
سالاری، محمدمهدی؛ وفادار، زهره؛ رحمانی، رمضان؛ خاقانیزاده، مرتضی؛ حاجی امینی، زهرا و دانشمندی، محمد (1388). تأثیر اجرای نظام پیشنهادها بر میزان تعهد سازمانی پرسنل شاغل در بخشهای مراقبت ویژه. مجله پرستاری مراقبت ویژه. 2(1)، 21-26.
7
سپاسگزار، حسین (1380). عوامل بازدارنده در اجرای موفق نظام پیشنهادها در سازمانهای دولتی ایران. سومین همایش ملی نظام پیشنهادها، تهران: جهاد دانشگاهی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
8
سیدجوادین، رضا (1390 الف). مروری جامع بر مفاهیم اساسی نظریههای مدیریت و سازمان (تئوریها، اصول، رفتار، منابع انسانی، تجزیهوتحلیل و طراحی سیستم) (چاپ سوم). جلد 1. تهران: نگاه دانش.
9
سیدجوادین، رضا (1390 ب). مروری جامع بر مفاهیم اساسی نظریههای مدیریت و سازمان (تئوریها، اصول، رفتار، منابع انسانی، تجزیهوتحلیل و طراحی سیستم) (چاپ سوم). جلد 2. تهران: نگاه دانش.
10
طبرسا، غلامعلی (1391). تئوریهای مدیریت پارسه (جلد دوم: رفتار سازمانی و منابع انسانی) (چاپ سوم). تهران: حرکت نو.
11
کاظمی، مصطفی؛ حمیدی، مهسا و شعرباف، احمد (1387). ارزیابی کارایی و اثربخشی نظام پیشنهادها در شرکت برق منطقهای خراسان و ارائه راهکارهایی جهت بهبود آن. دومین همایش ملی نظام پیشنهادها. نهران.
12
مشبکی، اصغر (1377). جایگاه نظام مشارکت در بهرهوری سازمانی. فصلنامه مدیریت دولتی، 39، 13-28.
13
مقیمی، محمد (1385). نظام پیشنهادها در سازمانهای دولتی از تئوری تا عمل (چاپ اول). تهران: انجمن ایرانیان خارج از کشور.
14
مقیمی، مریم؛ مهرام، بهروز؛ سعیدی رضوانی، محمود و آقامحمدیان، حمیدرضا (1386). بررسی تأثیر ویژگیهای شخصیتی و خصیصهای کارکنان سازمان آموزشوپرورش خراسان رضوی بر میزان مشارکت آنها در نظام پیشنهادها. مطالعات تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، 9 (1) 39-56.
15
Adams, J. S. (1963). Toward An Understanding of Inequity. Journal of Abnormal Psychology, 67, 422-436.
16
Ambrose, M. and Schminke, M. (2003). Organization structure as a moderator of the relationship between procedural justice, interactional justice, perceived organizational support, and supervisory trust. Applied Psychology, 88, 295-305.
17
Beugre´, C. D. & Baron, R. A. (2001). Perceptions of systematic justice: the effects of distributive, procedural, and interactional justice. Journal of Applied Social Psychology, 31(2), 324-39.
18
Bies, R. J., Moag, J. S. (1986). Interactional Justice: Communication Criteria for Fairness. In R. J. Lewicki, B. H. Sheppard, and M. Bazerman (Eds.), Research on Negotiations in Organizations, Vol. 1, Greenwich, CT: JAI Press.
19
Bies, R. J., & Shapiro, D.L. (1987). Interactional fairness judgments: the influence of causal accounts. Social Justice Research, 1, 199-218.
20
Buech, V., Michel, A., & Sonntag, K. (2010). Suggestion systems in organizations: what motivates employees to submit suggestions?. European Journal of Innovation Management, 13(4), 507 – 525
21
Caldwell, S.D., Herold, D.M. & Fedor, D.B. (2004). Toward an understanding of the relationships among organizational change, individual differences, and changes in person-environment fit: a cross-level study. Journal of Applied Psychology, 89(5), 868-82.
22
Charash, V. C. & Spector, P. E. (2001). The role of justice in organizations. a meta-analysis. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 80, 278-305.
23
Choi, J. N. (2004). Individual and contextual predictors of creative performance: the mediating role of psychological processes. Creativity Research Journal, 16(2), 187-99.
24
Clegg, C., Unsworth, K., Epitropaki, O. & Parker, G. (2002). Implicating trust in the innovation process. Journal of Occupational & Organizational Psychology, 75(4), 409-22.
25
Fairbank, J.F. & Williams, S.D. (2001). Motivating creativity and enhancing innovation through employee suggestion system technology. Creativity and Innovation Management, 10(2), 68-74.
26
Falk, R., & Miller, N. (1992). A primer soft modeling. Akron: The University of Akron Press.
27
Ferguson, J. L., Ellen, P. S., & Bearde, W. O. (2014). Procedural and Distributive Fairness: Determinants of Overall Price Fairness. Journal of Business Ethics, 121, 217–231.
28
Figueroa, H. (2000). Sensormatic saves $1.7 million through employee suggestions. Caribbean Business, 28.
29
Fornel, C., & Lacker, D. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistic. Journal of Marketing Research, 28, 39-50.
30
George, J. M. & Zhou, J. (2007). Dual tuning in a supportive context: joint contributions of positive mood, negative mood, and supervisory behaviors to employee creativity. Academy of Management Journal, 50(3), 605-622.
31
Grant, A. M. & Sumanth, J. J. (2009). Mission possible? The performance of prosocially motivated employees depends on manager trustworthiness. Journal of Applied Psychology, 94(4), 927-44.
32
Huhtala, H. & Parzefall, M.-R. (2007). A review of employee well-being and innovativeness: an opportunity for a mutual benefit. Creativity and Innovation Management, 16(3), 299-306.
33
Joo, B. K. & Lim, T. (2009). The effects of organizational learning culture, perceived job complexity, and proactive personality on organizational commitment and intrinsic motivation. Journal of Leadership & Organizational Studies, 16(1), 48-60.
34
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities, Educational and Psychological Measurement, 607-610
35
Kim, S., & Andrew, D. P. (2013). Organizational justice in intercollegiate athletics: Perceptions of coaches. Sport Management Review, 16, 200–210.
36
Liao, W. C. & Tai, W. T. (2006). Organizational justice, motivation to learn, and training outcomes. Social Behavior and Personality, 34(5), 545-56.
37
Liljander, K., Polsa, P., & Van Riel, A. (2009). Modeling consumer responses to an apparel store band: Store image as a risk reducer. Journal of retailing and Consumer Services, 16, 281- 290.
38
McShane, S. L., & Von Glinow, M. A. (2010). Organizational Behavior: emerging knowledge and practice for the real world. 5th edition, McGraw-Hill.
39
Molleman, E. (2009). Attitudes toward flexibility: the role of task characteristics. Group & Organization Management, 34(2), 241-68.
40
Ohly, S., Sonnentag, S. & Pluntke, F. (2006). Routinization, work characteristics and their relationships with creative and proactive behaviors. Journal of Organizational Behavior, 27(3), 257-79.
41
Okazaki, S., & Taylor, C. R. (2008). What is SMS aadvertising and why do multinationals adopt it? Answer from an emprical study in European markets. Journal of Business Research, 61, 4-12.
42
Oldham, G.R. & Cummings, A. (1996). Employee creativity: personal and contextual factors at work. Academy of Management Journal, 39(3), 607-34.
43
Rapp, C. & Eklund, J.R. (2007). Sustainable development of a suggestion system: factors influencing improvement activities in a confectionary company. Human Factors and Ergonomics in Manufacturing, 17(1), 79-94.
44
Silva, M. R., & Caetano, A. (2014). Organizational justice: what changes, what remains the same? Organizational Change Management, 27(1), 23-40.
45
Stumpp, T., Hu¨hlsheger, U.R., Muck, P.M. & Maier, G.W. (2009). Expanding the link between core self-evaluations and affective job attitudes. European Journal of Work and Organizational Psychology, 18(2), 148-166.
46
Tenenhaus, M., Vinzi, V. E., Chatelin, Y. M., & Lauro, C. (2005). PLS path modeling, computational statistics and Data Analysis, 48(1), 159-205.
47
Tierney, P., Farmer, S. M., & Graen, G. B. (1999). An examination of leadership and employee creativity: the relevance of traits and relationships. Personnel Psychology, 52(3), 591-620.
48
Tyler, T. R., & Bies, R. J. (1990). Beyond Formal Procedures: The Interpersonal Contex of Procedural Justice. In J. S. Carroll (Ed.), Applied Social Psychology and Organizational Settings, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
49
Van Yperen, N.W., Hagedoorn, M., Zweers, M., & Postma, S. (2000). Injustice and employees' destructive responses: The mediating role of state negative affect. Social Justice Research, 13(3), 291-312.
50
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی الزامات و نیازمندیهای موفقیت مدیریت راهبردی منابع انسانی در صنعت خودرو
هدف پژوهش حاضر، شناسایی الزامات و نیازمندیهای موفقیت مدیریت راهبردی منابع انسانی با استفاده از روش نظریه دادهبنیاد در صنعت خودرو است. برای شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت مدیریت راهبردی منابع انسانی، مدل پارادایمی ارائهشده توسط «استراتوس و کوربین» مورداستفاده قرار گرفت؛ درنهایت مدلی برای مدیریت راهبردی منابع انسانی بر اساس شناسایی عوامل موفقیت ارائه شد. ابزار جمعآوری دادهها مصاحبه بود؛ بدین ترتیب که با مدیران و خبرگان حوزه راهبردی و مدیریت راهبردی منابع انسانی صنعت خودرو مصاحبه عمیق و نیمهساختاریافته صورت گرفت. نتایج تحلیلها نشان داد از جمله عوامل کلیدی که به موفقیت مدیریت راهبردی منابع انسانی در سازمانهای ایرانی در صنعت خودرو منجر میشود، توسعه و توانمندسازی منابع انسانی، سیستم کنترل و انگیزش و مشاوران متخصص و مجرب، هماهنگی و تعاملات درونسازمانی، ارتقای فرهنگ سازمانی، پویایی سیستم در محیط متغیر و بومیسازی راهبرد منابع انسانی بر پایه نظریه علمی و دیدگاه توسعهای و راهبردی است.
https://jpap.sbu.ac.ir/article_95744_c0c41f0c580d878de1dda99a9f34f572.pdf
2016-04-20
151
171
عوامل کلیدی موفقیت
مدیریت راهبردی
مدیریت راهبردی منابع انسانی
ارزو
سهرابی
mfayyazi@ut.ac.ir
1
* کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
محمد علی
شاه حسینی
2
استادیار، دانشگاه تهران.
AUTHOR
. استراوس، آنسلم؛ کوربین، جولیت (1385). اصول روش تحقیق کیفی. ترجمه بیوک محمدی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
1
اعرابی، سیدمحمد؛ مقدم، علیرضا (1386). هماهنگکردن استراتژی منابع انسانی با استراتژی تجاری و فرهنگ سازمانی. فصلنامه علوم مدیریت ایران، 2(10)، 3-135.
2
افجه، سیدعلیاکبر؛ سپهوند، رضا (1388). اثر هماهنگی استراتژیک بین استراتژی منابع انسانی، استراتژی سرمایه انسانی و استراتژی رفتارسازیانی بر عملکرد سازمان. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت. 3(3)، 87-113.
3
احمدی، پرویز؛صفری کهره، محمد؛ غلامعلیزاده، ابوذر (1388). مطالعه تطبیقی بررسی محیط بهمنظور تدوین استراتژِی برای شرکتهای خودروسازی جهت مدیریت یکپارچه آنها. اولین کنفرانس مدیریت اجرایی، تهران.
4
بیلویی فرهی، رضا (90). رویکردهای نوین در مدیریت استراتژیک منابع انسانی. ماهنامه تدبیر، 19(198)، 1-14.
5
پسران قادر، مجید (1386). مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر پایه الگوی اقتضایی حرکت سرآمد برای تحقق چشمانداز توسعه کشور. علوم سیاسی: اطلاعات سیاسی-اقتصادی. شماره 241 و 242، 158-167.
6
خداداد حسینی، سیدحمید؛ خادمی، علیاکبر (1386). آسیبشناسی توان استراتژیک شرکت سایپا برای ورود به بازارهای جهانی، بررسی عوامل درونسازمانی. دوفصلنامه اندیشه مدیریت، 1(2)، 29-68
7
خورشیدی، غلامحسین؛ احمدی، محمد؛ پرهیزگار، محمدمهدی (1389). شناسایی تأثیر متقابل فرهنگ و راهبرد در شرکتهای سرمایهگذاری صنعت ساختمان. مطالعات مدیریت راهبردی، 1(4)، 151-166.
8
داناییفرد، حسن؛ اسلامی، آذر (1390). کاربرد استراتژی پژوهشی نظریه داده بنیاد در عمل ساخت نظریه بیتفاوتی سازمانی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
9
درویش، حسن؛ موغلی، علیرضا؛ موسوی، محمد؛ پناهی، بلال (1391). شایستگیهای منابع انسانی و رابطه آنها با استراتژیهای منابع انسانی و کسبوکار در شرکت ملی پتروشیمی. پژوهشهای مدیریت عمومی، 5(17)، 49-27.
10
دلوی، محمدرضا؛ انصاری، محمداسماعیل؛ لباف، حسن؛ شائمیبرزکی، علی (1389). ارزیابی مدیریت راهبردی منابع انسانی در صنایع پیشرو ایران. مطالعات مدیریت راهبردی، 2، 82-78.
11
دهدشتیشاهرخ، زهره، مهدیه، امید (1393). الگویی برای تعامل میان ارتباطات، تعارض و فرهنگ سازمانی و رابطه آن با عملکرد. فصلنامه چشمانداز مدیریت دولتی، 20، 113-134.
12
ذوالفقاریان، محمدرضا، لطیفی، میثم (1390). نظریه داده بنیاد با نرمافزار NVIVO8. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
13
رحمتی، مهدی؛ غلامیان، محمدرضا (1387). طبقهبندی فاکتورهای کلیدی موفقیت در کسبوکار الکترونیک بر اساس مفهوم ارزیابی متوازن. دوماهنامه بررسیهای بازرگانی، 5(29)، 30-44.
14
سیدجوادین، سیدرضا؛ حسینزاده، ماشاالله (1387). بررسی رابطه بین قابلیتهای استراتژیک کارکنان و سبکهای مدیریت منابع انسانی در شرکتهای صنعتی استان تهران. مدرس علوم انسانی، 12(1) (پیاپی 56)، 159-188.
15
عابدی، احمد؛ شواخی، علیرضا (1389). مقایسه روششناسی پژوهش کمی و کیفی در علوم رفتاری. فصلنامه راهبرد، 19(54)، 153-168.
16
عباسی، اشرف (1388). فرایند توسعه قابلیتهای منابع انسانی با رویکرد استراتژیک از طریق اعمال تغییرات مطلوب در نظام رهبری، آموزش و فرهنگ سازمان. مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، 3(8)، 153-174.
17
عطافر، علی؛ مهدیه نجفآبادی، نرگس (1392). تحلیلی بر عوامل مؤثر بر موفقیت مدیریت استراتژیک در پاسخگویی به تغییرات محیطی. ماهنامه تدبیر، 253، 23-28.
18
کریمی دستجردی، داوود؛ پورعزت، علیاصغر؛ سیدکلالی، نادر؛ اخوان انوری، محمدرضا (1389). رتبهبندی موانع پیادهسازی تصمیمات راهبردی. مطالعات مدیریت راهبردی، 2، 49 -31.
19
گلستان، فرشاد، خداداد حسینی، سیدحمید (1385). طراحی الگوی استراتژیک ورود به بازار جهانی: مورد صنعت خودروی ایران. فصلنامه مدرس علوم انسانی، 10(1)، 213-243.
20
یمانی، مرضیه؛ حضوری، محمدجواد؛ قربانی، محمدجواد (1391). ارزیابی اثرمنسانی و پیامدهای آن بر انتخاب و انتصاب مدیران دولتی. فصلنامه چشمانداز مدیریت دولتی، 11، 133-157.
21
Ananthram, S., & Chan, C. (2013). Challenges and strategies for global human resource executives: perspectives from canada and united states. European management journal,31(3), 223-233.
22
Bahuguna, P., kumari, P., & Srivastava, S. (2009).changing face of human resource management:a srategic partner in business. Management and labour studies, 34(4),563-581.
23
Baker, D. (1999). strategic human resource management: performance, alignment,management. Career development,7(5), 51-63.
24
Brockbank, W. (1999). if hr were really strategically proactive: present and future directions in hr's contribution to competitive advantage. Human resource management, 38(4),337-352.
25
Caldwell, C., Truong, D., Linh, P., & Tuan, A. (2011). strategic human resource management. Journal of business ethics, 98(1),171-182
26
Chadwick, C. & Cappelli, P. (1999). Alternatives to generic strategy typologies in strategic human resource managementResearch in personnel and human resources management: Strategic human resource management in the 21st century, Supplement (4), 1–30.
27
Chadwick, C. (2005). the vital role of strategy in human resource management education. Human resource management review,15(3),200-213.
28
Cutcliffe, J. (2000). Methodological issues in grounded theory. Journal of advanced nursing,31(6), 1476-1484.
29
Ferri, R. H.-C. (1999). Human resource management:some new directions. Journal of management, 25(3), 385-415.
30
Garvan, T. (2007). A strategic perspective on human resuorce development. Advances in developing human resources,9(1), 11-30
31
Hoor-U1-Ain, S. (2014). business strategu and hr: strange bedfellow or strategic allies?(a qualitative study to unlock the value of hr as strtegic business partner). Eurpean journal of business and management, 6(4), 267-273.
32
Hunt, J. (2005). Human resource management: an exploration of strategic human resource management in michigan police organizations. in partial fulfillment of the requirement for the degree master of science in criminal justice grand valley state university.
33
Jain, P. (2004). A copmarative analysis of strategic human resource management (SHRM) issues in an organizationa context. library review, 54(3), 166-179.
34
Khatri, M. (1999). emerging issues in strategic HRM in singapore. International journal of manpower, 20(8), 516-529.
35
Kaye, L. (1999). Startegic human resources management in australia: the human cost. International journal of manpower, 20(8), 577-578.
36
Kramar, R. (1994). Strategic human resources management: theory and practice'', in Nankervis, A.R. and Compton, R.L. (Eds), Readings in Strategic Human Resources Management, Thomas Nelson, South Melbourne,pp. 10 5-23.
37
Krishnan, S. S. (2011). strategic human resource management: three stages process and infulencing organizational factors. South Asia journal of Management, 18(1), 60-83.
38
Mc Celendon, W. (2004). Relationship among business strategies,human resource management systems and employee relation strategies and their effect on firm performance. The Pennsylvania State University The Graduate School Department of Learning and Performance Systems, thesis in Workforce Education and Development.
39
Serban, A., & Muscalu, E. (2013). A model for implementing HR's strategic role. Expert journal of business and management, 1(1), 36-41.
40
Ulrich, D., Brockbank, W., Johnson, D., & Younger, J. (2007). Human resource competencies: responding to increased expectations. Employment relations today.34(3), 8-10.
41
Uysal, G. (2014). Stages,content,and theory of strategic human resources management(SHRM): an exploratory study. Journal of modern accounting and auditing, 10(2), 252-256.
42
Walsh, K., Sturman, M. C., & Longstreet, J. (2010). Key issues in strategic human resources. In C. Enz (Ed.), The Cornell School of Hotel Administration handbook of applied hospitality strategy pp. 394-414.
43
Wong, K. (2005). Critical success factor fors for implementing knowledge in small and medium enterprises. Industrial management and data systems, 105(3), 261-279.
44
Wright, P. M., & Sherman, W. S. (1999). Failing to find fit in strategic human resource management: Research in personnel and human resources management, 4, 53-74.
45