رهبری اصیل و دلبستگی شغلی: اعتماد به مثابه متغیر میانجی

نوع مقاله : پژوهشی (با رویکردهای کیفی)

نویسندگان

دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

سازمان های معاصر به کارکنانی نیاز دارند که از نظر روان شناختی با کارشان ارتباط برقرار کنند، فعالی باشند و به استانداردهای بالای عملکرد دست یابند، کسانی که پرانرژی باشند و خود را وقف کار کنند، چنین افرادی درگیر و دلبسته کارشان هستند. هدف این پژوهش بررسی رابطه رهبری اصیل و دلبستگی شغلی با توجه به نفس اعتماد است. جامعه آماری این پژوهش را 120 نفر از کارشناسان و اعضای هیئت علمی پژوهشگاه اندیشه و فرهنگ اسلامی تشکیل می دهند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه و نمونه ای متشکل از 83 نفر به روش تصادفی جمع آوری شده است و همچنین روایی محتوا و سازه پژوهش با استفاده از نظرات خبرگان و تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید واقع شد و پایایی هر 3 متغیر پژوهش از طریق آلفای کرونباخ نیز تأیید شد. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد، اعتماد بین فردی به عنوان متغیر میانجی اثر کامل در رابطه بین رهبری اصیل و دلبستگی شغلی دارد. به عبارت دیگر، رهبری اصیل از طریق اعتماد بین فردی، میزان دلبستگی شغلی کارکنان را تحت تأثیر قرار می دهد. نتایج کاربردی در پایان ذکر شده است.

کلیدواژه‌ها