آسیب‌شناسی خط‌مشی‌های فرهنگی مراکز استانی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : پژوهشی ( با رویکردهای کمی)

نویسندگان

1 * استاد، دانشگاه علامه طباطبایی (نویسنده مسئول).

2 دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی.

3 *** دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی.

4 دانشجوی دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.

چکیده

     در این پژوهش با استفاده از مدل­های مختلف خط‌مشی گذاری و به کمک شاخص‌هایی که از مدل‌های مورد‌تأکید استادان دانشگاهی مرتبط با رسانه و علوم ارتباطات و همچنین کارشناسان رسانه به‌دست می‌آید، الگوی خط‌مشی فرهنگی مراکز استانی صداوسیمای جهموری اسلامی ایران حاصل می‌شود؛ سپس با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی شاخص‌های مدل ایجادشده الویت‌بندی می‌شوند. در ادامه با روش دلفی در چند مرحله با تعیین فراوانی پاسخ‌های جمع‌آوری‌شده، عوامل آسیب فرایند جاری خط‌مشی‌های فرهنگی مراکز صداوسیما شناسایی می‌شود. درنهایت آسیب­های شناسایی‌شده به روش فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی الویت‌بندی می­شوند. در این پژوهش دو جامعه آماری شامل استادان دانشگاهی حوزه رسانه و علوم ارتباطات و کارشناسان و مدیران ارشد رسانه در پنج دبیرخانه استانی مراکز صداوسیما تعیین‌ شد و به روش نمونه‌گیری نسبی طبقه‌ای نمونه‌ها انتخاب شدند. نتایج روش فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی نشان داد که «توجه‌نکردن به دستیابی و دریافت اطلاعات مرتبط با مراکز صداوسیما» توسط معاونت مجلس و استان‌های صداوسیما، در زمان تدوین خط‌مشی‌های فرهنگی برای مراکز، مهم‌ترین آسیب است.

کلیدواژه‌ها

  1. . اسدی، مسعود (1394). طراحی و اعتبار یابی الگوی والدگریی موفق در نمونه‌هایی از خانواده‌های ایرانی: پژوهش ترکیبی مبتنی بر ریاضیات فازی. (رساله دکترا). دانشگاه خوارزمی، ایران.
  2. الوانی، سید مهدی؛ شریف‌زاده، فتاح (1391). فرایند خط‌مشی گذاری عمومی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی
  3. الوانی، سیدمهدی؛ و سیدمحمدحسین، هاشمیان (1387). ارائه مدل بومی سیاست‌گذاری فرهنگ. مقاله برگزیده و برتر، همایش توسعه و تحول در فرهنگ.
  4. جردن، تری؛ و لستر، راونتری، (1380). مقدمه‌ای بر جغرافیای فرهنگی (ترجمۀ سیمین تولایی و محمد سلیمانی). تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
  5. خان محمدی، یوسف (1386). دولت و سیاست‌گذاری فرهنگی از دیدگاه امام خمینی (ره)، مجله مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 11(34)، 4 – 38.
  6. دانایی‌فرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی؛ و عادل، آذر (1391). روش‌شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکرد جامع. تهران: انتشارات صفار- اشراقی.
  7. روشندل اربطانی، طاهر؛ رضی، حسین؛ و لبافی، سمیه (1391). بررسی آسیب شناسانه فرایند سیاست‌گذاری در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، 10، 79-100
  8. سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ و عبدالرضا، سیدخواه (۱۳۸۵). روش‌های تحقیق در روش‌های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگه، چاپ سیزدهم.
  9. شاعیدی، علی (1390). نقش تکنولوژی اطلاعاتی در تکنولوژی فرهنگی با محوریت توسعه، مجله دانشگاهی یادگیری الکترونیکی، 2، ۴۵-۵۱.
  10. شریف‌زاده، فتاح؛ الوانی، سیدمهدی؛ و رضایی منش، بهروز (1392). موانع اجرای سیاست‌های فرهنگی کشور طی برنامه‌های اول تا چهارم. اندیشه مدیریت راهبردی، سال هفتم، شماره 13، 78- 63.
  11. شکوهی، حسین، (1389). دیدگاه‌های نو در جغرافیای شهری. تهران: انتشارات سمت.
  12. شورای عالی انقلاب فرهنگی (1371). اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
  13. فرهنگی، علی‌اکبر؛ صفرزاده، حسین (1390). روش‌های تحقیق در علوم انسانی. تهران: انتشارات برآیند پویش.
  14. قاسمی؛ حاکم (1386). جایگاه رسانه در مهندسی فرهنگی، ماهنامه اندیشه و تاریخ سیاسی ایران معاصر زمانه، 6(58)، 46-38.
  15. عقیلی، سید محمود؛ دنکو، مجید؛ و الیاسی، مجید (1389). تأثیر استفاده از رسانه‌ها بر احساس جوانان نسبت به حیات اجتماعی: جامعه پژوهی فرهنگی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 2، 98-78.
  16. گیوریان، حسن؛ ربیعی، محمدرضا (1384). تصمیم‌گیری و تعیین خط‌مشی دولتی. تهران: انتشارات یکان.
  17. محمدپور، احمد؛ صادقی، رسول؛ و رضایی، مهدی (1389). روش‌های تحقیق ترکیبی به‌عنوان سومین جنبش روش‌شناختی: مبانی نظری و اصول عملی. مجله جامعه‌شناسی کاربردی، 21(2)، 77-104.
  18. موسوی، نجم الدین (1392)، الگوی یکپارچه برندسازی در صنعت مواد غذای ایران. (رساله دکترا). دانشگاه علامه طباطبایی.
  19. Donders, K. (2010). The benefits of introducing European competition principles into national public broadcasting policy. Journal of Info, 12(6), 56 – 68.
  20. Dye, T.R. (2005). Understanding Public Policy. New Jersey. Pearson Prentice Hall, 11th Editio.
  21. Freedman, D. (2008). The politics of media policy. Cambridge, UK: Polity Press.
  22. Nijboer, J., & Hammelburg, E. (2009). REFEREED ARTICLE Extending media literacy: a new direction for libraries. Journal of New Library World, 111(1/2), 36-45.
  23. Paul, s. (2007). The Politics of Television Policy: the introduction of digital television in Great Britain, Lewiston. USA/Queenston, Canada/Lampeter, UK, The Edwin Mellen Press.
  24. Peters, B.G. (2004). American Public Policy: Pomise and Performance, N. Y. CQ Press.
  25. Richardson, W. (2007). Public policy failure and fiasco in education, perspectives on the British examinations crisis of 2000-2002 and Review of Education. Journal of Routledge, 33(2), 195–215.
  26. Schlesinger, P. (2009). The politics of cultural policy Litteraria Pragensia. University Of Glasgow. Studies in Literature & Culture, (38), 62-84.